Ο Απόστολος Ανδρέας ο Πρωτόκλητος

Άγιος Ιωάννης Πατρών: ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ-ΤΡΟΠΑΡΙΑ-ΥΜΝΟΙΓεννήθηκε στήν Βηθσαϊδά τῆς Γαλιλαίας, στά παράλια τῆς Ιερός Ναός Αγίου Ανδρέα Πατρών - Βικιπαίδεια. Ἦταν παιδί τοῦ Ἰωνᾶ καί ἀδελφός τοῦ Σίμωνος Πέτρου καί ψαρᾶς μαζί μέ τόν ἀδελφό του καί τούς Ἰάκωβο καί Ἰωάννη. Ἔχοντας πνευματικές ἀναζητήσεις ἀκολουθεῖ τόν παρθενικό βίο καί ἀργότερα μαθητεύει πλησίον τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου, ἀπό τόν ὁποῖον δέχεται τήν μαρτυρία περί τοῦ Ἰησοῦ ὅτι αὐτός εἶναι ὁ Ἀμνός τοῦ Θεοῦ. Ὁ Ἀνδρέας πρῶτος ἀποδέχεται τήν κλήση τοῦ Χριστοῦ προσκαλῶντας μαζί τουκαί τόν ἀδελφό του Πέτρο. Μετά τήν ἀποκεφάλιση τοῦ Προδρόμου ἐπιστρέφουν στήν ἁλιεία, ἀπό τήν ὁποία ὁ Χριστός τούς καλεῖ νά γίνουν μαθητές του. Αὐτοί Τόν ἀκολουθοῦν ἀφήνοντας συγγενεῖς καί ἐργασία.

Ὁ Ἀνδρέας κατεῖχε ξεχωριστή θέση ἀνάμεσα στούς μαθητές κι αὐτό φαίνεται καί ἀπό τό γεγονός, ὅτι ὅταν κάποιοι ἕλληνες ζήτησαν νά δοῦν τόν Χριστό, ἀπευθύνθηκαν στόν Φίλιππο καί αὐτός μέ τήν σειρά του στόν Ἀνδρέα, ὁ ὁποῖος καί τούς προσήγαγε στόν Χριστό. Μετά τήν Πεντηκοστή ὁ Πρωτόκλητος κήρυξε στήν Βιθυνία, στήν περιοχή τῆς Μαύρης Θάλασσας, στήν Προποντίδα καί τό Βυζάντιο, στήν Σκυθία (Βόρεια παραλία τῆς Μαύρης Θάλασσας), Σκωτία (σύμφωνα μέ τοπική παράδοση), Θράκη, Μακεδονία, Θεσσαλία, Πελοπόννησο καταλήγοντας στήν Πάτρα. Ἐδῶ κήρυξε τό εὐαγγέλιο καί ἐπιτέλεσε πλῆθος σημείων. Ἡ θεραπεία τῆς Μαξιμίλλας συζύγου τοῦ ἀπόντος Ρωμαίου ἄρχοντος καί διοικητοῦ Αἰγεάτη  καθώς καί τοῦ ἐμπίστου δούλου τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ Αἰγεάτη, Στρατοκλῆ, ἔγινε αἰτία νά πιστεύσουν στόν Χριστό. Ὁ Αἰγεάτης ἐπιστρέφοντας φυλάκισε τόν Ἀπόστολο καί τόν καταδίκασε σέ σταυρικό θάνατο.

Στήν φυλακή ὁ Ἅγιος Ἀνδρέας χειροτονεῖ πρῶτο ἐπίσκοπο Πατρῶν τόν Στρατοκλῆ. Τό 62 μ. Χ. σέ ἡλικία 80 ἐτῶν καί στόν τόπο ὅπου εὑρίσκεται ὁ ἐπώνυμος τοῦ Ἁγίου Ναός τόν σταυρώνουν μέ καρφιά στόν σταυρό καί σύμφωνα μέ μία παράδοση μέ τό κεφάλι πρός τό ἔδαφος. Οἱ πατρινοί ἐπαναστατοῦν ζητῶντας νά ἐλευθερωθεῖ, ἀλλά ὁ Ἅγιος τούς ἐξηγεῖ, ὅτι γι’ αὐτόν ὁ θάνατος εἶναι χαρά καθώς ἔτσι θά βρεθεῖ πιό κοντά στό Θεό. Ὁ Αἰγεάτης ἀνακαλεῖ τήν καταδίκη ἀπό φόβο, ἀλλ’ ὁ Ἅγιος ἀρνεῖται. Καθώς βρίσκεται στίς τελευταίες του στιγμές συμβουλεύει τούς χριστιανούς νά εἶναι στερεωμένοι στήν πίστη, συγχωρεῖ τούς σταυρωτές, εὐλογεῖ ὅλους καί παραδίδει τήν ἁγία ψυχή του στά χέρια τοῦ Θεοῦ. Οἱ πατρινοί τόν ἐνταφίασαν στόν τόπο τοῦ μαρτυρίου, ὅπου ἀργότερα οἰκοδομήθηκε Ναός πάνω στόν τάφο τοῦ Ἁγίου. Ὁ Αἰγεάτης παραφρόνησε καί μέ τό ἄλογο του μαζί πέφτει ἀπό κάποιο ὑψηλό σημεῖο (πιθανόν τά Ψηλαλώνια) καί αὐτοκτονεῖ.

Ὁ Ἀπόστολος Ἀνδρέας εἶναι ὁ μοναδικός ἀπό τούς δώδεκα μαθητές πού ὄχι μόνον κήρυξε ἀλλά καί μαρτύρησε στήν κυρίως Ἑλλάδα καί αὐτό ἀποτελεῖ μεγάλη τιμή, εὐλογία ἀλλά καί εὐθύνη γιά τήν πατρίδα μας καί περισσότερο γιά ὅσους κατοικοῦν στήν περιοχή τῶν Πατρῶν. Εἶναι ὁ πολιοῦχος τῶν Πατρῶν καί ἱδρυτής τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας. Λείψανα τοῦ Πρωτοκλήτου μεταφέρθηκαν στήν Κωνσταντινούπολη τό 357 ὑπό τοῦ Ἁγίου Ἀρτεμίου, Αὐγουστάλιου τοῦ Μ. Κωνσταντίνου. Πέντε αἰῶνες ἀργότερα ὁ Αὐτοκράτορας Βασιλείος Α΄ὁ Μακεδών (867-886) προσκύνησε Λείψανα τοῦ Ἀποστόλου στήν Πάτρα. Τό 1462 ἐξαιτίας τοῦ τουρκικοῦ κινδύνου μεταφέρθηκε ἡ Τιμία Κάρα ἀπό τόν Δεσπότη τοῦ Μωρέως Θωμᾶ Παλαιολόγο στήν Ρώμη καί παραδόθηκαν στόν Πάπα Πίο τόν Β΄.

Τόν Νοέμβριο τοῦ 1847 ἕνας Ρῶσος Πρίγκηπας, ὁ Ἀνδρέας Μουράβιεφ δώρησε στήν πόλη τοῦ Πρωτοκλήτου Ἀποστόλου τεμάχιο δακτύλου χειρός τοῦ Ἁγίου. Ὁ Μουράβιεφ εἶχε λάβει τό παραπάνω ἱερό Λείψανο ἀπό τόν Καλλίνικο, πρώην Ἐπίσκοπο Μοσχονησίων, ὁ ὁποῖος μόναζε τότε στό Ἅγιο Ὄρος.

Στήν πόλη μας ἐπανακομίσθηκαν καί φυλάσσονται ἀπό τήν 26η Σεπτεμβρίου 1964 ἡ τιμία Κάρα τοῦ Ἁγίου καί ἀπό τήν 19ην Ἰανουαρίου 1980 λείψανα τοῦ Σταυροῦ, τοῦ μαρτυρίου του.

Συνεχίστε την ανάγνωση

ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ

Μπορεί να είναι εικόνα 3 άτομα

Την παραπάνω Παρασκευή 25 Νοεμβρίου, μνήμη της Αγίας Μεγαλομάρτυρος του Χριστού Αικατερίνης, πανηγυρίζει για πρώτη φορά ο νεόδμητος Ιερός Ναός Αγίας Αικατερίνης Κάτω Αχαΐας.
Το πρόγραμμα της πανηγύρεως θα έχει ως εξής:
1. Πέμπτη 24 Νοεμβρίου απόγευμα: Αρχιερατικός Εσπερινός μετά Αρτοκλασίας και Θείου Κηρύγματος υπό του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας, κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ.
Ώρα ενάρξεως 5.30 μ.μ.
1α. Μετά την ακολουθία ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας θα τελέσει την ακολουθία του Αγιασμού στο κτήριο που θα στεγάσει τις κοινωνικές υπηρεσίες του Δήμου Δυτικής Αχαΐας. Το κτήριο είναι δωρεά προς τον Δήμο, του συμπολίτου μας Ιατρού κ. Πέτρου Σπυρόπουλου. Η προσφορά αυτή του κ. Σπυρόπουλου, έρχεται να προστεθεί στην σειρά δωρεών που έκανε ο ίδιος προς την Εκκλησία μας και την τοπική Κοινωνία της Κάτω Αχαΐας, οι οποίες δωρεές τον αναδεικνύουν σε μεγάλο ευεργέτη του τόπου μας.
2. Παρασκευή 25 Νοεμβρίου πρωί: Όρθρος και Θεία Λειτουργία μετά Θείου Κηρύγματος, υπό του π. Αποστόλου Δημητροπούλου
3. Παρασκευή 25 Νοεμβρίου απόγευμα: Μεθέορτος Εσπερινός μετά της Παρακλήσεως προς την Αγία Μεγαλομάρτυρα του Χριστού μας Αικατερίνη. Θα χοροστατήσει και θα κηρύξει -επισφραγίζοντας την Ιεράν Πανήγυριν- ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κερνίτσης κ. ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ.
Συνεχίστε την ανάγνωση

“ΟΙ ΑΛΥΤΡΩΤΕΣ ΚΑΙ ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΕΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ”

Του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Κερνίτσης  Χρυσάνθου

Φέτος συμπληρώνονται εκατό χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή, τη μελανότερη ίσως σελίδα της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, μια πληγή που ακόμα αιμορραγεί και σε κάθε συκοφαντική και κακόβουλη δήλωση και ενέργεια των Τούρκων κακοφορμίζει.
Κακοφορμίζει όμως και απειλεί και εμάς τους ίδιους όταν λησμονούμε ή – ακόμα χειρότερα- όταν αγνοούμε αυτό το κομμάτι της ίδιας της ταυτότητάς μας.
 
Με αφορμή λοιπόν αυτή τη «μαύρη» επέτειο ας αναλογιστούμε ποια είναι η σχέση μας με την ιστορία. Γνωρίζουμε σε βάθος τα γεγονότα;
Γνωρίζουμε τα γεγονότα που σημάδεψαν το γένος, την χώρα, την πόλη, την οικογένειά μας; Τι είναι η Μικρασιατική καταστροφή;
 
Είναι η πυρπόληση της Σμύρνης; Είναι το αποτέλεσμα του Εθνικού διχασμού; Είναι απλώς και μόνο η «ατυχής» έκβαση ενός πολέμου; Μήπως ήταν η αφορμή για έναν πρωτοφανή «συνωστισμό» στο λιμάνι της Σμύρνης;
 
Αναμφισβήτητα η Μικρασιατική Καταστροφή είναι ένα πολυδιάστατο και εξαιρετικά σύνθετο ιστορικό γεγονός. Αποτελεί την κορύφωση των πολεμικών συγκρούσεων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, την απόλυτη έκφραση του τουρκικού εθνικισμού, φανατισμού και της βαρβαρότητας, το χαρακτηριστικότερο δείγμα της αναλγησίας και του τυχοδιωκτισμού των Μεγάλων Δυνάμεων, το τέλος της μακραίωνης ελληνικής παρουσίας στα χώματα αυτά, την διάψευση των ονείρων και των προσδοκιών του ελληνισμού, την πιο φρικτή παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Με την Μικρασιατική Καταστροφή κορυφώθηκαν και οι συστηματικοί διωγμοί και τα φρικτά μαρτύρια των Ελλήνων Χριστιανών που ξεκίνησαν με το τέλος των Βαλκανικών πολέμων.
 
Οι διωγμοί αυτοί βάσει της έκτασης και της μορφής των καταπιέσεων που βίωσε το ελληνικό στοιχείο μπορούν να κατηγοριοποιηθούν σε τρεις φάσεις.
Συνεχίστε την ανάγνωση

Κυριακή Ε Λουκά (30 Οκτωβρίου 2022)

Εορτάζουν:

1.Οι Άγιοι Μάρτυρες  Ζηνόβιος και Ζηνοβία οι αυτάδελφοι  2.Οι Άγιοι Κλεόπας και Αρτεμάς οι Απόστολοι εκ των εβδομήκοντα   3.Ο Όσιος Θεράπων ο παρά τον Λυθροδόνταν ασκήσας. 

Εωθινόν Θ΄

Ὡς ἐπ’ ἐσχάτων τῶν χρόνων, οὔσης ὀψίας Σαββάτων, ἐφίστασαι τοῖς φίλοις Χριστέ, καὶ θαύματι θαῦμα βεβαιοῖς, τῇ κεκλεισμένῃ εἰσόδῳ τῶν θυρῶν, τὴν ἐκ νεκρῶν σου Ἀνάστασιν· ἀλλ’ ἔπλησας χαρᾶς τοὺς Μαθητάς, καὶ Πνεύματος ἁγίου μετέδωκας αὐτοῖς, καὶ ἐξουσίαν ἔνειμας ἀφέσεως ἁμαρτιῶν, καὶ τὸν Θωμᾶν οὐ κατέλιπες, τῷ τῆς ἀπιστίας καταβαπτίζεσθαι κλύδωνι. Διὸ παράσχου καὶ ἡμῖν, γνῶσιν ἀληθῆ, καὶ ἄφεσιν πταισμάτων, εὔσπλαγχνε Κύριε.

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ

Ευαγγελικό: Κατά Λουκά ΙΣΤ’, 19-31

Ανθρωπος δέ τις ἦν πλούσιος, καὶ ἐνεδιδύσκετο πορφύραν καὶ βύσσον εὐφραινόμενος καθ᾿ ἡμέραν λαμπρῶς. πτωχὸς δέ τις ἦν ὀνόματι Λάζαρος, ὃς ἐβέβλητο πρὸς τὸν πυλῶνα αὐτοῦ ἡλκωμένος καὶ ἐπιθυμῶν χορτασθῆναι ἀπὸ τῶν ψιχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τοῦ πλουσίου· ἀλλὰ καὶ οἱ κύνες ἐρχόμενοι ἀπέλειχον τὰ ἕλκη αὐτοῦ. ἐγένετο δὲ ἀποθανεῖν τὸν πτωχὸν καὶ ἀπενεχθῆναι αὐτὸν ὑπὸ τῶν ἀγγέλων εἰς τὸν κόλπον ᾿Αβραάμ· ἀπέθανε δὲ καὶ ὁ πλούσιος καὶ ἐτάφη. καὶ ἐν τῷ ᾅδῃ ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ, ὑπάρχων ἐν βασάνοις, ὁρᾷ τὸν ᾿Αβραὰμ ἀπὸ μακρόθεν καὶ Λάζαρον ἐν τοῖς κόλποις αὐτοῦ. καὶ αὐτὸς φωνήσας εἶπε· πάτερ ᾿Αβραάμ, ἐλέησόν με καὶ πέμψον Λάζαρον ἵνα βάψῃ τὸ ἄκρον τοῦ δακτύλου αὐτοῦ ὕδατος καὶ καταψύξῃ τὴν γλῶσσάν μου, ὅτι ὀδυνῶμαι ἐν τῇ φλογὶ ταύτῃ. εἶπε δὲ ᾿Αβραάμ· τέκνον, μνήσθητι ὅτι ἀπέλαβες σὺ τὰ ἀγαθά σου ἐν τῇ ζωῇ σου, καὶ Λάζαρος ὁμοίως τὰ κακά· νῦν δὲ ὧδε παρακαλεῖται, σὺ δὲ ὀδυνᾶσαι· καὶ ἐπὶ πᾶσι τούτοις μεταξὺ ἡμῶν καὶ ὑμῶν χάσμα μέγα ἐστήρικται, ὅπως οἱ θέλοντες διαβῆναι ἔνθεν πρὸς ὑμᾶς μὴ δύνωνται, μηδὲ οἱ ἐκεῖθεν πρὸς ἡμᾶς διαπερῶσιν. εἶπε δέ· ἐρωτῶ οὖν σε, πάτερ, ἵνα πέμψῃς αὐτὸν εἰς τὸν οἶκον τοῦ πατρός μου· ἔχω γὰρ πέντε ἀδελφούς· ὅπως διαμαρτύρηται αὐτοῖς, ἵνα μὴ καὶ αὐτοὶ ἔλθωσιν εἰς τὸν τόπον τοῦτον τῆς βασάνου. λέγει αὐτῷ ᾿Αβραάμ· ἔχουσι Μωϋσέα καὶ τοὺς προφήτας· ἀκουσάτωσαν αὐτῶν. ὁ δὲ εἶπεν· οὐχί, πάτερ ᾿Αβραάμ, ἀλλ᾿ ἐάν τις ἀπὸ νεκρῶν πορευθῇ πρὸς αὐτούς, μετανοήσουσιν. εἶπε δὲ αὐτῷ· εἰ Μωϋσέως καὶ τῶν προφητῶν οὐκ ἀκούουσιν, οὐδὲ ἐάν τις ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ πεισθήσονται.

 

Αποστολικό:  Β΄ Κορινθ. ΙΑ’, 31-33

Ο Θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ οἶδεν, ὁ ὢν εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας, ὅτι οὐ ψεύδομαι. ἐν Δαμασκῷ ὁ ἐθνάρχης ᾿Αρέτα τοῦ βασιλέως ἐφρούρει τὴν Δαμασκηνῶν πόλιν πιάσαι με θέλων, καὶ διὰ θυρίδος ἐν σαργάνῃ ἐχαλάσθην διὰ τοῦ τείχους καὶ ἐξέφυγον τὰς χεῖρας αὐτοῦ. Καυχᾶσθαι δὴ οὐ συμφέρει μοι· ἐλεύσομαι γὰρ εἰς ὀπτασίας καὶ ἀποκαλύψεις Κυρίου. οἶδα ἄνθρωπον ἐν Χριστῷ πρὸ ἐτῶν δεκατεσσάρων· εἴτε ἐν σώματι οὐκ οἶδα, εἴτε ἐκτὸς τοῦ σώματος οὐκ οἶδα, ὁ Θεὸς οἶδεν· ἁρπαγέντα τὸν τοιοῦτον ἕως τρίτου οὐρανοῦ. καὶ οἶδα τὸν τοιοῦτον ἄνθρωπον· εἴτε ἐν σώματι εἴτε ἐκτὸς τοῦ σώματος οὐκ οἶδα, ὁ Θεὸς οἶδεν· ὅτι ἡρπάγη εἰς τὸν παράδεισον καὶ ἤκουσεν ἄρρητα ρήματα, ἃ οὐκ ἐξὸν ἀνθρώπῳ λαλῆσαι. ὑπὲρ τοῦ τοιούτου καυχήσομαι, ὑπὲρ δὲ ἐμαυτοῦ οὐ καυχήσομαι εἰ μὴ ἐν ταῖς ἀσθενείαις μου. ἐὰν γὰρ θελήσω καυχήσασθαι, οὐκ ἔσομαι ἄφρων· ἀλήθειαν γὰρ ἐρῶ· φείδομαι δὲ μή τις εἰς ἐμὲ λογίσηται ὑπὲρ ὃ βλέπει με ἢ ἀκούει τι ἐξ ἐμοῦ. Καὶ τῇ ὑπερβολῇ τῶν ἀποκαλύψεων ἵνα μὴ ὑπεραίρωμαι, ἐδόθη μοι σκόλοψ τῇ σαρκί, ἄγγελος σατᾶν, ἵνα με κολαφίζῃ ἵνα μὴ ὑπεραίρωμαι. ὑπὲρ τούτου τρὶς τὸν Κύριον παρεκάλεσα ἵνα ἀποστῇ ἀπ᾿ ἐμοῦ· καὶ εἴρηκέ μοι· ἀρκεῖ σοι ἡ χάρις μου· ἡ γὰρ δύναμίς μου ἐν ἀσθενείᾳ τελειοῦται. ἥδιστα οὖν μᾶλλον καυχήσομαι ἐν ταῖς ἀσθενείαις μου, ἵνα ἐπισκηνώσῃ ἐπ᾿ ἐμὲ ἡ δύναμις τοῦ Χριστοῦ.

Συνεχίστε την ανάγνωση

ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ

Ἀγαπητά μου παιδιά,

        Μέ τήν ἒναρξη τῆς νέας Σχολικῆς χρονιᾶς, ἀπευθύνομαι σέ σᾶς τούς  Μαθητές  καί  τίς  Μαθήτριες    τῆς  πρωτοβάθμιας  καί δευτεροβάθμιας  ἐκπαίδευσης,  προκειμένου  νά  ἐκφράσω  τίς  θερμές πατρικές εὐχές μου γιά ἓνα καλό καί εὐλογημένο, ἀπό τόν Θεό, σχολικό ἒτος, γεμάτο ὑγιεία, χαρά καί πρόοδο. Ἐσεῖς, παιδιά μου, εἶστε ἡ χαρά μας, ἡ ἀπαντοχή μας, ἡ χρυσή  ἐλπίδα γιά τό μέλλον τῆς κοινωνίας μας καί τῆς πατρίδος μας.  Οἱ  καιροί πού ζοῦμε εἶναι ἀρκετά δύσκολοι. Τά προηγούμενα  ἒτη  εἲχαμε  πολλά  προβλήματα,  λόγῳ καί  τῆς  πανδημίας  τοῦ κορωνοϊοῦ, τά ὁποῖα ἐπηρέασαν καί τήν ἐκπαίδευση. Ὃμως ὃλοι καί Δάσκαλοι  καί  Γονεῖς,  κυρίως  ὃμως  ἐσεῖς  οἱ  Μαθητές  δώσατε  τόν καλύτερο ἑαυτό σας, ὣστε νά μή δημιουργηθοῦν κενά στό πεδίο τῆς μάθησης. Πιστεύομε, ὃτι ἐφέτος θά βοηθήσῃ  ὁ  Θεός, ὣστε νά μήν ἒχωμε  δυσκολίες καί ὃλα, μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ, νά κυλίσουν ὁμαλά.  Παιδιά μου,  ἀξιοποιῆστε τό  χρόνο σας κατά  τόν καλύτερο τρόπο, μελετῆστε καί ἐργασθῆτε, ὣστε νά ἐμπεδώσετε τίς γνώσεις πού  σᾶς  προσφέρονται  γιά  τήν  ὃλη  καλλιέργεια  τῆς προσωπικότητός σας. Εἶναι σέ ὃλους γνωστό  ὃτι τό σχολεῖο δέν προσφέρει ἁπλῶς γνώσεις, ἀλλά ἒχει ὡς σκοπό τήν καλλιέργεια τοῦ ὃλου ἀνθρώπου.

        Στή ζωή σας καί στή προσπάθειά σας ἒχετε, πρῶτα ἀπ’ ὃλα, τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ. Σᾶς ἀγαπάει καί σᾶς προστατεύει ἡ Παναγία μας, ὁ  Ἃγιος Ἀνδρέας πού εἶναι ὁ  προστάτης καί πολιοῦχος τῆς Πάτρας καί ὃλοι οἱ Ἃγιοι.  Σᾶς ἀγαποῦν ἀπό τά τρίσβαθα τῆς ψυχῆς τους οἱ Γονεῖς σας καί ἐργάζονται ἀκαταύπαστα καί εὐσυνείδητα γιά σᾶς οἱ  Δάσκαλοί σας. Σᾶς ἀγαπᾶμε ὃλοι, καί ἐγώ πού σᾶς ἀπευθύνω  αὐτές τίς εὐχές, εἶμαι κοντά σας μέ τήν πατρική μου ἀγάπη καί τίς θερμές προσευχές μου γιά κάθε εὐλογία ἀπό τόν Θεό στή ζωή σας, γιά ὑγιεία,  πρόοδο  καί  ἐπιτυχία  στούς  στόχους  σας.

        Στούς Γονεῖς σας εὒχομαι νά ἒχουν ὑγιεία καί δύναμη ἀπό τόν Θεό, νά σᾶς χαίρωνται καί νά σᾶς καμαρώνουν, ἀφοῦ    εἶστε τό ὡραιότερο δῶρο, ὃ,τι πολυτιμότερο τούς ἒχει δώσει ὁ  Θεός. Τούς εὐχαριστοῦμε  γιατί  ἀγωνίζονται,  ὣστε  νά  σᾶς  δώσουν  στήν κοινωνία, ἀνθρώπους μέ ὃλη τήν σημασία τῆς λέξεως.  Ἐπίσης, στούς Δασκάλους σας, εὒχομαι νά ἒχουν δύναμη στό λειτούργημά τους, τό ὁποῖο εἶναι τόσο ὡραῖο, ἀλλά καί πολυεύθυνο, ὣστε νά ἀνταποκρίνωνται στίς ἀπαιτήσεις τῶν καιρῶν,  καλλιεργώντας τίς δικές σας προσωπικότητες καί ψυχές.  Καλή καί εὐλογημένη σχολική χρονιά.  Μέ ὃλη μου τήν ἀγάπη.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ Ο ΠΑΤΡΩΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

Συνεχίστε την ανάγνωση