(Παρασκευή 13/3)

῎Ηκουσαν οἱ ποιμένες τῶν ἀγγέλων ὑμνούντων τὴν ἔνσαρκον Χριστοῦ παρουσίαν· καὶ δραμόντες ὡς πρὸς ποιμένα θεωροῦσι τοῦτον ὡς ἀμνὸν ἄμωμον ἐν τῇ γαστρὶ Μαρίας βοσκηθέντα͵ ἣν ὑμνοῦντες εἶπον·

Χαῖρε͵ ἀμνοῦ καὶ ποιμένος μήτηρ· χαῖρε͵ αὐλὴ λογικῶν προβάτων·
Χαῖρε͵ ἀοράτων εχθρῶν ἀμυντήριον· χαῖρε͵ παραδείσου θυρῶν ἀνοικτήριον·
Χαῖρε͵ ὅτι τὰ οὐράνια συναγάλλονται τῇ γῇ· χαῖρε͵ ὅτι τὰ ἐπίγεια συγχορεύουσι ουρανοῖς·
Χαῖρε͵ τῶν ἀποστόλων τὸ ἀσίγητον στόμα· χαῖρε͵ τῶν ἀθλοφόρων τὸ ἀνίκητον θάρσος·
Χαῖρε͵ στερρὸν τῆς πίστεως ἔρεισμα· χαῖρε͵ λαμπρὸν τῆς χάριτος γνώρισμα·
Χαῖρε͵ δι΄ ἧς ἐγυμνώθη ὁ Ἅδης· χαῖρε͵ δι΄ ἧς ἐνεδύθημεν δόξαν·
Χαῖρε͵ νύμφη ἀνύμφευτε.

«Οὐκ ἀρνησόμεθά σε, φίλη Ὀρθοδοξία· οὐ ψευσόμεθά σου πατροπαράδοτον σέβας· ἐν σοί ἐγεννήθημεν, καί σοί ζῶμεν, καί ἐν σοί κοιμηθησόμεθα· εἰ δέ καί καλέσει καιρός, καί μυριάκις ὑπέρ σοῦ τεθνηξόμεθα».

Κατακλείς εγκυκλίου του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

...Ὡς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί γνωρίζομεν, ὃτι ἡ ζωή ὃλων μας εὑρίσκεται στά χέρια τοῦ Θεοῦ καί διακηρύττομε ὃτι, ἡ Ἐκκλησία, εἶναι τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ καί ὃπως πάντοτε ἒτσι καί στήν συγκεκριμένη περίπτωση ἡ ἲαση καί σωτηρία ἐπιτυγχάνεται  διά τῆς ἐπενεργείας τῆς Θείας Χάριτος καί τῆς μετοχῆς μας στό Ποτήριο τῆς Ζωῆς, ὃπου δίδεται  ὁ ἲδιος Κύριος εἰς βρῶσιν καί πόσιν τοῖς πιστοῖς καί εἰς ζωήν αἰώνιον. Ἐν κατακλείδει ἐπαναλαμβάνομε ὃ,τι καί εἰς τά κηρύγματά μας ἐτονίσαμε: Ἡ Θεία Κοινωνία εἶναι ὁ ἲδιος ὁ Κύριος. Ἐντός τοῦ Ἁγίου Ποτηρίου εἶναι τό Πανάγιον Σῶμα Του καί τό Τίμιον Αἷμα Του. Ὁ Κύριος εἶναι ἡ Ζωή καί ὃποιος προσερχόμενος μετά φόβου Θεοῦ, πίστεως καί ἀγάπης, κοινωνεῖ τῶν Θείων καί Ἀχράντων Μυστηρίων λαμβάνει τήν ἲασιν τῆς ψυχῆς  καί τοῦ σώματος καί τήν ὂντως Ζωή.

Ολόκληρος η Εγκύκλιος του Σεβασμιωτάτου: (http://i-m-patron.gr/34000-2/)

Αν θέλουμε πράγματι να ευαρεστήσουμε το Θεό και να συνάψουμε την τρισμακάριστη φιλία μαζί Του, ας παρουσιάσουμε το νου μας γυμνό σ’ Αυτόν, χωρίς να σέρνομε μαζί μας κανένα πράγμα του αιώνα, ούτε τέχνη, ούτε νόημα, ούτε τέχνασμα, ούτε δικαιολογία, ακόμη και αν γνωρίζομε όλη τη σοφία του κόσμου. Γιατί αποστρέφεται ο Θεός εκείνους που προσέρχονται σ’ Αυτόν με οίηση και μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους και τρέφονται από την κενοδοξία και είναι φουσκωμένοι από αυτήν. Σωστά είπαν μερικοί ερμηνευτές, ότι η μάταιη οίηση τρέφει και φουσκώνει τον άνθρωπο.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 349^Η

ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

ΕΛΕΩ ΘΕΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΑΤΡΩΝ

Προς το Χριστεπώνυμον Πλήρωμα της Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών

Παιδιά μου ευλογημένα,

 Εισερχόμεθα ήδη στην Αγία και μεγάλη Τεσσαρακοστή, σε μια περίοδο κατά την οποία η Αγία μας Εκκλησία μας ενισχύει πνευματικά, ώστε μέσα αποτ ον πνευματικό αγώνα να φθάσωμε εν χαρά και αγαλλιάσει και εν υγεία ψυχική τε και σωματική να προσκυνήσωμε τα άγια πάθη και να δοξάσωμε τον Κύριό μας Αναστάντα εκ νεκρών.

Ουσιαστικά πρόκειται για ένα ταξίδι με στόχο την κοινωνία μας με τον εράσμιο Νυμφίου της ψυχής μας. Στο κάθε ταξίδι χρειάζονται εφόδια. Βεβαίως εδώ μιλάμε για εφόδια πνευματικά, τα οποία μας δίδει η μητέρα μας, αγία Ορθόδοξος Εκκλησία, προκειμένου να τα χρησιμοποιήσωμε ως όπλα πνευματικά, ώστε να φθάσωμε με ασφάλεια στον προορισμόμας.

Ας δούμε λοιπόν ποια είναι αυτά τα εφόδια.

1. Η προσευχή, η οποία είναι η δύναμις που μας ενισχύη, ώστε να ανέλθωμε τις βαθμίδες της πνευματικής κλίμακος. Είναι το σχοινί που μας ελκύει προς τον ουρανόν. Είναι το άντλημα χωρίς το οποίο είναι αδύνατη η άντληση της θείας χάριτος.
2. Η νηστεία, θεσμός θεοϊδρυτος και σνηλικιώτης του ανθρώπου. Η νηστεία μας βοηθάει να ξεκολλήσωμε από τα γήϊνα, τα φθαρτά και μάταια. Επίσης ενισχύει τον αγώνα μας για την εκκοπή των ψυχοφθόρων παθών. Μαζί με την αποχή από τις τροφές κάνωμε εγκράτεια στους κακούς λογισμούς και στις αμαρτωλές πράξεις. Ο Ιερός Υμνογράφος παραγγέλλει: «Αληθής νηστεία η των κακών αλλοτρίωσις…»
3. Η ελεημοσύνη, μέσα από την οποία ο άνθρωπος προσφέρει στον ίδιο τον Θεό και όχι απλώς στον συνάνθρωπό του. Είναι έκφραση της αγάπης προς τον αδελφόν μας, τον ελάχιστο, τον ενδεή και εμπερίστατο, τον οποίο πρέπει συγχρόνως να τον ευχαριστούμε, αφού ουσιαστικά εκείνος μας ελεεί, γινόμενος ιδικός μας ευεργέτης.
4. Η αγάπη προς κάθε άνθρωπο, αφού όλοι είμαστε δημιουργημένοι «κατ΄ εικόνο και καθ΄ ομοίωσιν Θεού» και ως εκ τούτου είμαστε μεταξύ μας αδελφοί. Ακούσατε, αδελφοί μου σήμερα το ιερό ευαγγελικό ανάγνωσμα. Η αγάπη προς τον συνάνθρωπό μας θα μας ανοίξη τον Παράδεισο, ώστε να γίνωμε ένοικοι της Βασιλείας του Θεού. Είναι η πρώτη και τελευταία εντολή του Κυρίου μας. Είναι η κρηπίς των αρετών. «Αγαπάτε αλλήλους» (Ιωαν. 13,34). Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης λέγει, ότι «ο Θεός αγάπη εστί» (Α΄Ιωαν. 4,7) και σε άλλη περίπτωση επισημαίνει με πνευματική αυστηρότητα:«Εάν τις είπη ότι αγαπώ τον Θεόν και τον αδελφόν αυτού μισή, ψεύστης εστί. Ο γαρ μη αγαπών τον αδελφόν αυτού όν εώρακε, τον Θεόν, όν ουχ εώρακε πώς δύναται αγαπάν; Και ταύτην την εντολήν έχομεν απ΄ αυτού, ίνα ο αγαπώντον Θεόν αγαπά και τον αδελφόν αυτού…»(Α΄Ιωαν. 4,20-21).Η Αγία μας Εκκλησία κάθε φορά που τελείται η Θεία Λειτουργία παραγγέλει: «αγαπήσωμεν αλλήλους ίνα εν ομονοία ομολογήσωμεν».

5. Η λειτουργική και μυστηριακή ζωή. Πολλοί άνθρωποι, δυχτυχώς, ισχυρίζονται, ότι φθάνουν οι καλές πράξεις, το να είσαι δηλαδή, καλός άνθρωπος, να μη βλάπτης κανένα, ώστε να φθάσης στην Βασιλεία του Θεού. Αυτή, αδελφοί μου, είναι μια προτεσταντικής φύσεως, και μάλιστα ακραία, θεώρησις των πραγμάτων. Η μυστηριακή ζωή της Αγίας μας Εκκλησίας είναι εκ των ουκ άνευ απαραίτητη για την σωτηρία μας. Πώς δύναται ο άνθρωπος να ίδη το πρόσωπον του Κυρίου, άνευ ταπεινώσεως, η οποία περνάει από το Μυστήριο της Μετανοίας; Η άρνηση του παλαιού ανθρώπου, του παλαιού εαυτού μας γίνεται μέσα από την μετάνοια, η οποία συνιστά συντριβή της καρδίας, εσωτερικό γενικό μεταβολισμό. Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή είναι ουσιαστικά περίοδος μετανοίας. Εφ΄ όσον ο άνθρωπος καθαρθή δια του λουτρού των δακρύων, προσέρχεται στο Ποτήριο της Ζωής, προκειμένου να γευθή του Σώματος και του Αίματος του Κυρίου, γενόμεντος όμαιμος και σύσσωμος Αυτού κατά την γνωστή εκκλησιαστική ρήση.
6. Η συμμετοχή μας στις ιερές Ακολουθίες της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Η περίοδος αυτή, παιδιά μου αγαπητά, είναι γνωστή δια το κλίμα της χαρμολύπης, το οποίον εκφράζεται, στο ιερό μεγάλο Απόδειπνο, στην Ακολουθία των Χαιρετισμών προς την Υπεραγία Θεοτόκο, στην Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων Δώρων, στις πρωϊνές Ιερές Ακολουθίες που καθ΄ ημέραν τελούνται στους Ιερούς Ναούς και στους Κατανυκτικούς Εσπερινούς. Βεβαίως το κορύφωμα της εν Χριστώ ζωής, ως προηγουμένως ανεφέρθη, είναι η Θεία Λειτουργία.

Στην Ιερά Μητρόπολή μας όλες οι Ιερές Ακολουθίες θα τελούνται βάσει του πγράμματος το οποίον έχομε ήδη καταρτίσει, τόσον εντός της πόλεως  των Πατρών, όσον και εις την ύπαιθρον χώραν, προς πνευμνατικήν ενίσχυση και αγιασμό του χριστεπωνυμου ποιμνίου μας.

Επιθυμώ τέλος να εκφράσω προς όλους σας, την εκ βάθους ψυχής μου πατρικήν αγάπη μου, τις θερμές ευχές και προσευχές μου, δι΄ ό,τι καλό και ευλογημένο παρά Θεού στην ζωή σας και δια ευόδωση του αγώνος κατά την αγία περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, ώστε να φθάσωμεν να εορτάσωμε το Άγιο Πάσχα, την Ανάσταση του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, εν χαρά και αγαλλιάσει μετά των Αγγέλων και των Αγίων, των υιών της Αναστάσεως, των απ΄  αιώνος Θεώ ευαρεστησάντων.

Σας ασπάζομαι εν Κυρίω

Καλή Τεσσαρακοστή και καλήν Ανάσταση!

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

Ο ΠΑΤΡΩΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ