«Οἰκουμενιστὲς εἶναι οἱ ἄνθρωποι ἐκεῖ­­νοι, οἱ ὁποῖοι πιστεύουν ὅτι καὶ ἡ Ὀρθοδοξία καὶ ὁ παπισμὸς καὶ οἱ προτεστάντες, ὅλοι ἔχουν μέρη τῆς ἀληθείας. Ἡ ἀλήθεια εἶναι ἕνα εἶδος καθρέφτη, ὁ ὁποῖος ἔσπασε καὶ ἔχει γίνει διάφορα κομμάτια. Κι ἕνα κομμάτι ἢ δύο ἢ τρία ἔχουν οἱ καθολικοί, ἀλλὰ τόσα οἱ προτεστάντες. Πρέπει ὅλα αὐτὰ τὰ κομμάτια νὰ τὰ μαζέψουμε, γιὰ νὰ ἀπαρτίσουμε πάλι τὸν καθρέφτη. Αὐτὸς εἶναι οἱ οἰκουμενισμός. Ἕνα εἶδος συγκρητισμοῦ (ἀνάμειξη διαφορετικῶν στοιχείων). Εἶναι ἕνα εἶδος αἱρέσεως ὁ οἰκουμενισμός. Θὰ ἔλεγα βαρυτάτης αἱρέσεως. Ἐμεῖς πιστεύουμε ὅτι ἡ ἀλήθεια δὲν θρυμματίστηκε ποτέ. Ἡ ἀλήθεια σῴζεται ἀκεραία στὴν Ἐκκλησία… Ἡ ἀλήθεια εἶναι στὴν Ἐκκλησία καὶ ἔξω ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία ὑπάρχει πλάνη. Σπέρματα ἀληθείας μπορεῖ νά ὑπάρχουν, ἀλλὰ ὄχι ἡ ἀλήθεια καθολική, ὁλόκληρη ἀκεραία».

Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ

ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ

ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΑΤΡΩΝ

Πρός

τό Χριστεπώνυμον Πλήρωμα

τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

Παιδιά μου ἀγαπητά καί περιπόθητα,

Γιά μιά ἀκόμη φορά ἑορτάζομε Χριστούγεννα καί εὑρισκόμεθα μπροστά στό μέγα καί ἂφραστον θαῦμα, στό ξένο καί παράδοξο Μυστήριο, πού εἶναι ἡ ἐνανθρώπηση τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ καί τό ὁποῖο ἡ ἀνθρώπινη λογική, ἀδυνατεῖ νά ἑρμηνεύσῃ καί νά προσπελάσῃ. Ὁ ἱερός Ὑμνογράφος αὐτό ἐξέφρασε καί πάλι σήμερα: «Μυστήριον ξένον ὁρῶ καί παράδοξον, οὐρανόν τό σπήλαιον, θρόνον χερουβικόν τήν Παρθένον…»

Καί ὂντως, πῶς νά ἐξηγήσωμε, μέ τίς ἁπλές δικές μας ἀνθρώπινες δυνάμεις καί δυνατότητες, μάλιστα χωρίς νά ἐπιζητοῦμε τόν ἂνωθεν φωτισμό, πῶς νά ἐξηγήσωμε τό γεγονός, ὃτι ὁ Θεός γίνεται ἂνθρωπος καί παράλληλα παραμένει Θεός, γιά νά κάνῃ ἐμᾶς κατά χάριν θεούς;

Ὁ Λόγος, δηλαδή, ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, προσλαμβάνει σάρκα ἀνθρωπίνη, «ἳνα θεώσῃ τό πρόσλημα», γιά νά μᾶς ὁδηγήσῃ στήν χαρά  καί στήν εὐφροσύνη τοῦ Παραδείσου, ἀπ’ ὃπου ἐξ’ αἰτίας τῆς ἁμαρτίας ἐξεπέσαμε. Γίνεται ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ἂνθρωπος γιά νά μᾶς ἐλευθερώσῃ ἀπό τήν δουλεία καί τήν ἀλογία τῶν παθῶν, γιά νά μᾶς σώσῃ ἀπό τήν ἀπειλή τοῦ αἰωνίου σκότους, γιά νά μᾶς κάνῃ χριστοφόρους καί θεοφόρους.

Ὁ Ἃγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος πανηγυρίζει σήμερα καί κραυγάζει γηθοσύνως: «Γεννήθηκε ὁ Χριστός καί ὁ διάβολος καταντροπιάστηκε. Γεννήθηκε ὁ Χριστός καί ὁ θάνατος καταργήθηκε. Γεννήθηκε ὁ Χριστός καί ὁ Παράδεισος ἂνοιξε. Γεννήθηκε ὁ Χριστός καί ἡ κατάρα ἐξαφανίστηκε. Γεννήθηκε ὁ Χριστός καί ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν μεταφυτεύθηκε στή γῆ…»

Ἀπό τότε μέχρι καί σήμερα καί μέχρι τῆς συντελείας τῶν αἰώνων, θά συντελῆται αὐτό τό θαῦμα στίς καρδιές τῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι θά ἐπιζητοῦν τήν οὐράνια ξενία καί τήν, ἐν Χριστῷ τῷ τεχθέντι Θεῷ ἡμῶν, σωτηρία.

1. Κυριακή 22 Δεκεμβρίου πρωί: Θεία λειτουργία στον Ι.Ν. Τιμίου Σταυρού και  στον Ι.Ν. Ζωοδόχου Πηγής

2. Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου πρωί: Θεία λειτουργία στον Ιερό Ναό Ζωοδόχου Πηγής

3. Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου απόγευμα: Εσπερινός, Όρθρος, Μεγάλες  Ώρες Χριστουγέννων στον Ι.Ν. Ζωοδόχου Πηγής

4. Τρίτη 24 Δεκεμβρίου πρωί: Εσπερινή Θεία λειτουργία Μ. Βασιλείου στον Ι.Ν. Ζωοδόχου Πηγής

5. ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ: Τετάρτη 25 Δεκεμβρίου πρωί: Θεία λειτουργία στον Ι.Ν. Τιμίου Σταυρού, στον Ι.Ν. Ζωοδόχου Πηγής και στον Ι.Ν. Αγίου Νικολάου

6. Πέμπτη 26 Δεκεμβρίου πρωί: Θεία λειτουργία στον  Ι.Ν. Ζωοδόχου Πηγής.

7. Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου πρωί: Θεία λειτουργία στον Ι.Ν. Ζωοδόχου Πηγής.

Των Αγίων Προπατόρων, Ελευθερίου ιερομάρτυρος και της μητρός αυτού Ανθίας (β΄αιών). Ήχος Α΄

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ: ΛουΚ. ΙΔ’, 16-24

ἄνθρωπός τις ἐποίησε δεῖπνον μέγα καὶ ἐκάλεσε πολλούς·καὶ ἀπέστειλε τὸν δοῦλον αὐτοῦ τῇ ὥρᾳ τοῦ δείπνου εἰπεῖν τοῖς κεκλημένοις· ἔρχεσθε, ὅτι ἤδη ἕτοιμά ἐστι πάντα.καὶ ἤρξαντο ἀπὸ μιᾶς παραιτεῖσθαι πάντες. ὁ πρῶτος εἶπεν αὐτῷ· ἀγρὸν ἠγόρασα, καὶ ἔχω ἀνάγκην ἐξελθεῖν καὶ ἰδεῖν αὐτόν· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον. καὶ ἕτερος εἶπε· ζεύγη βοῶν ἠγόρασα πέντε, καὶ πορεύομαι δοκιμάσαι αὐτά· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον. καὶ ἕτερος εἶπε· γυναῖκα ἔγημα, καὶ διὰ τοῦτο οὐ δύναμαι ἐλθεῖν. καὶ παραγενόμενος ὁ δοῦλος ἐκεῖνος ἀπήγγειλε τῷ κυρίῳ αὐτοῦ ταῦτα. τότε ὀργισθεὶς ὁ οἰκοδεσπότης εἶπε τῷ δούλῳ αὐτοῦ· ἔξελθε ταχέως εἰς τὰς πλατείας καὶ ρύμας τῆς πόλεως, καὶ τοὺς πτωχοὺς καὶ ἀναπήρους καὶ χωλοὺς καὶ τυφλοὺς εἰσάγαγε ὧδε. καὶ εἶπεν ὁ δοῦλος· κύριε, γέγονεν ὡς ἐπέταξας, καὶ ἔτι τόπος ἐστί. καὶ εἶπεν ὁ κύριος πρὸς τὸν δοῦλον· ἔξελθε εἰς τὰς ὁδοὺς καὶ φραγμοὺς καὶ ἀνάγκασον εἰσελθεῖν, ἵνα γεμισθῇ ὁ οἶκος μου.λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων τῶν κεκλημένων γεύσεταί μου τοῦ δείπνου.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ: Β΄ Τιμόθεον,  Α’,  8-18

Μὴ οὖν ἐπαισχυνθῇς τὸ μαρτύριον τοῦ Κυρίου ἡμῶν μηδὲ ἐμὲ τὸν δέσμιον αὐτοῦ, ἀλλὰ συγκακοπάθησον τῷ εὐαγγελίῳ κατὰ δύναμιν Θεοῦ, τοῦ σώσαντος ἡμᾶς καὶ καλέσαντος κλήσει ἁγίᾳ, οὐ κατὰ τὰ ἔργα ἡμῶν, ἀλλὰ κατ’ ἰδίαν πρόθεσιν καὶ χάριν, τὴν δοθεῖσαν ἡμῖν ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ πρὸ χρόνων αἰωνίων, φανερωθεῖσαν δὲ νῦν διὰ τῆς ἐπιφανείας τοῦ σωτῆρος ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, καταργήσαντος μὲν τὸν θάνατον, φωτίσαντος δὲ ζωὴν καὶ ἀφθαρσίαν διὰ τοῦ εὐαγγελίου, εἰς ὃ ἐτέθην ἐγὼ κήρυξ καὶ ἀπόστολος καὶ διδάσκαλος ἐθνῶν. δι’ ἣν αἰτίαν καὶ ταῦτα πάσχω, ἀλλ’ οὐκ ἐπαισχύνομαι· οἶδα γὰρ ᾧ πεπίστευκα, καὶ πέπεισμαι ὅτι δυνατός ἐστι τὴν παραθήκην μου φυλάξαι εἰς ἐκείνην τὴν ἡμέραν. ὑποτύπωσιν ἔχε ὑγιαινόντων λόγων ὧν παρ’ ἐμοῦ ἤκουσας, ἐν πίστει καὶ ἀγάπῃ τῇ ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ· τὴν καλὴν παραθήκην φύλαξον διὰ Πνεύματος ῾Αγίου τοῦ ἐνοικοῦντος ἐν ἡμῖν. Οἶδας τοῦτο, ὅτι ἀπεστράφησάν με πάντες οἱ ἐν τῇ ᾿Ασίᾳ, ὧν ἐστι Φύγελλος καὶ ῾Ερμογένης. δῴη ἔλεος ὁ Κύριος τῷ ᾿Ονησιφόρου οἴκῳ, ὅτι πολλάκις με ἀνέψυξε καὶ τὴν ἅλυσίν μου οὐκ ἐπαισχύνθη, ἀλλὰ γενόμενος ἐν Ρώμῃ σπουδαιότερον ἐζήτησέ με καὶ εὗρε· δῴη αὐτῷ ὁ Κύριος εὑρεῖν ἔλεος παρὰ Κυρίου ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ· καὶ ὅσα ἐν ᾿Εφέσῳ διηκόνησε, βέλτιον σὺ γινώσκεις.