ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ

Ἀριθμ. Πρωτ: 199

Ἐν Πάτραις τῇ 26ῃ Μαΐου 2023

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 437^Η

Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ

ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ

ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΑΤΡΩΝ

Πρός

τό Χριστεπώνυμον Πλήρωμα

τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

 Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί,

Μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ, θά ἑορτάσωμε καί πάλιν ἐφέτος μέ πανσεβάσμια μνήμη τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Ἐθνοϊερομάρτυρος Γρηγορίου Μητροπολίτου Δέρκων, τοῦ ἐκ Ζουμπάτας τῶν Πατρῶν, ὁ ὁποῖος ἀπηγχονίσθη ἀπό τούς Τούρκους στίς 3 Ἰουνίου 1821, μετά ἀπό πολυώδυνα βάσανα τά ὁποῖα ὑπέστη στίς φυλακές τῆς Κωνσταντινουπόλεως.

   Ἐπειδή ἡ μνήμη του ἐφέτος, συμπίπτει μέ τό Σάββατον πρό τῆς Πεντηκοστῆς, ἡ ἑορτή του μετατίθεται γιά τήν Τρίτη, 6 Ἰουνίου ἐ.ἒ, δηλαδή τήν ἂλλην ἡμέρα ἀπό τήν ἑορτή τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

   Ἡ Θεία Λειτουργία θά τελεσθῇ στόν Νέο Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου Πατρῶν, τήν Τρίτη 6 Ἰουνίου, ἀπό ὣρα 7 ἓως 10 τό πρωί.

   Στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου, εὑρίσκεται ἡ πρώτη ἱστορηθεῖσα ἱερά εἰκών τοῦ Ἁγίου Ἐθνοϊερομάρτυρος Γρηγορίου.

   Ἀδελφοί μου,

   Εἶναι χρέος ὃλων μας νά ἀποδώσωμε τιμή καί εὐγνωμοσύνη στόν Ἐθνοϊερομάρτυρα Γρηγόριο Δέρκων, ὁ ὁποῖος, ὃπως καί χιλιάδες ἂλλοι Κληρικοί μας, ἒδωσε τό αἷμα του  γιά τήν Ὀρθόδοξη πίστη μας καί τήν ἐλευθερία τῆς Πατρίδος μας ἀπό τόν Τουρκικό ζυγό.

   Στήν γενέτειρα τοῦ Ἐθνοϊερομάρτυρος Γρηγορίου Μητροπολίτου Δέρκων, στήν Ζουμπάτα Ἀχαΐας, ἀνεγείρεται Ἱερός Ναός πρός τιμήν του.

   Ἡ συμβολή μας στήν ἀνέγερση τοῦ Ναοῦ, πιστεύομεν ὃτι θά εἶναι τό ἐλάχιστο πού θά προσφέρωμε, ὡς εὐγνωμοσύνης χρέος, στόν ἒνδοξον αὐτόν Ἀχαιόν Ἱερομάρτυρα, ὁ ὁποῖος περιποιεῖ ἰδιαιτέραν τιμή γιά τήν Πάτρα, τήν Ἀχαΐα καί τήν Ἑλλάδα γενικώτερα.

   Παρακαλῶ, λοιπόν, τήν ἀγάπη Σας, ἐφ’ ὃσον καί σεῖς τό θελήσετε, νά προσφέρετε ὃ,τι δύνασθε στήν δισκοφορία πού θά πραγματοποιηθῇ τήν Κυριακή τῆς Πεντηκοστῆς καί τήν Δευτέρα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, στούς Ἱερούς Ναούς τῆς Μητροπόλεώς μας, ὑπέρ τῆς συνεχίσεως τῶν ἐργασιῶν τῆς ἀνεγέρσεως τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, τοῦ λαμπροῦ καί ἐνδόξου τέκνου τῆς Ἀχαΐας, Ἁγίου Ἐθνοϊερομάρτυρος Γρηγορίου Μητροπολίτου Δέρκων.

   Σᾶς εὐχαριστῶ εὐγνωμόνως καί σᾶς ἀσπάζομαι ἐν Κυρίῳ, εὐχόμενος πρός ὃλους σας πᾶσαν εὐλογίαν παρά Κυρίου διά πρεσβειῶν τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου Μητροπολίτου Δέρκων καί σᾶς περιμένω στήν Θεία Λειτουργία τῆς Ἑορτῆς του, τήν Τρίτη 6 Ἰουνίου, στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ Ο  Π Α Τ Ρ Ω Ν   Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ

Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ

ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ  ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΑΤΡΩΝ

Πρός τό Χριστεπώνυμον Πλήρωμα  τῆς Ἱερᾶς καί Ἀποστολικῆς Μητροπόλεως Πατρῶν

Παιδιά μου εὐλογημένα,

            «Ἀνέτειλε καί πάλιν ἡμέρα λαμπρά καί πανευφρόσυνος. Ἀναστάσεως ἡμέρα, Πάσχα ἱερόν, Πάσχα τερπνόν, ἅγιον, Πάσχα μυστικόν, Πάσχα πανσεβάσμιον… ».

            Τά πρόσωπα λάμπουν, οἱ καρδιές εὐφραίνονται καί γιορτάζουν τό δικό τους, μοναδικό, ἀνεπανάληπτο, χαρμόσυνο, κοσμοσωτήριο πανηγύρι.

            Μαζί μας ἀγάλλεται ὃλος ὁ κόσμος. Ὁλόκληρη ἡ δημιουργία τοῦ Θεοῦ καταλάμπεται ἀπό τίς ἀναστάσιμες λαμπηδόνες τοῦ ἀνεσπέρου Φωτός, τό ὁποῖον ἀνέτειλε καί πάλιν ἀπό τόν Πανάγιο Τάφο, θαυμαστό σημεῖο τῆς ἀπείρου ἀγάπης τοῦ σαρκί Παθόντος καί ἐκ Τάφου ἀνατείλαντος Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ὁ Ἱερός Ὑμνογράφος πανηγυρικά καί διαχρονικά κραυγάζει: «Νῦν πάντα πλεπλήρωται φωτός, οὐρανός τε καί γῆ καί τά καταχθόνια».

            Ὁ ὡραιότατος αὐτός καί βαθειά θεολογικός ὓμνος τῆς Ἁγίας μας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἀποδίδει τό μέγα μήνυμα τῆς Ἑορτῆς, ἀφοῦ τό σκοτάδι διαλύθηκε καί ὃλα φωτίστηκαν ἀπό τό Ἃγιο ἀναστάσιμο Φῶς. Λύθηκαν τά δεσμά τῶν ἀπ’ αἰῶνος πεπεδημένων. Ἐλευθερώθηκαν οἱ ψυχές ἀπό τοῦ ἃδου τίς φυλακές. Νικήθηκε ὁ ἃδης. Καταργήθηκε ὁ θάνατος.

            Αὐτό μᾶς τό βεβαιώνουν οἱ Μυροφόρες Γυναῖκες μέ πρώτη τήν Παναγία καί οἱ ἃγιοι Ἀπόστολοι, ὡς αὐτόπται καί μάρτυρες τῶν φρικτῶν καί κοσμοσωτηρίων γεγονότων. Αὐτό κηρύττουν οἱ Ἃγιοι Πατέρες καί Διδάσκαλοι. Αὐτό ὑπογράφουν, βαφαῖς ἐρυθραῖς, μέ τό αἷμα τους δηλαδή, οἱ ἃγιοι Μάρτυρες ἀπό τῆς ἀρχῆς καί μέχρι τῶν ἐσχάτων. Αὐτό ἀποπνέουν τά ἂφθαρτα καί τά ἂλλα μυρίπνοα τῶν Ἁγίων Λείψανα. Αὐτό μαρτυρεῖ ἡ ἀναστάσιμη, διαχρονικά, ἐμπειρία τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας. Αὐτό μαρτυροῦν τά μνήματα τῶν κεκοιμημένων μέ τά ἀναμμένα καντήλια καί τά κεριά τῆς Ἀναστάσεως, μέσα στά ὁποῖα, πρός καιρόν, ἀναπαύονται τά σώματα τῶν μεταστάντων, ἀναμένοντας τήν κοινήν Ἀνάσταση.

            Αὐτό διακηρύττει ἡ παρουσία μυριάδων ἀνθρώπων σήμερα, πού κρατώντας τίς λαμπάδες μέ τό Ἃγιο Φῶς, ὃπως ἐμεῖς αὐτή τήν ὣρα, ψάλλουν, γεγονυῖα τῇ φωνῇ, τόν ἐπινίκιο παιᾶνα, «Χριστός Ἀνέστη, ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας καί τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωήν χαρισάμενος».

Η ηγετική φυσιογνωµία της Επανάστασης. Το όνοµα του Κολοκοτρώνη συνδέθηκε µε τις σηµαντικότερες φάσεις του Αγώνα στην Πελοπόννησο. Ο πατέρας του Κωνσταντής Κολοκοτρώνης πήρε µέρος στην ένοπλη εξέγερση του Ελληνισµού, που υποκινήθηκε από την Αικατερίνη Β’ της Ρωσίας το 1770, και σκοτώθηκε σε συγκρούσεις µαζί µε δύο αδελφούς του. Τα γεγονότα αυτά υπήρξαν καθοριστικά για τη διαµόρφωση του χαρακτήρα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. ‘Aρχισε τη δράση του το 1805, όταν πήρε µέρος στις ναυτικές επιχειρήσεις του ρωσικού στόλου την περίοδο του ρωσοτουρκικού πολέµου. Αργότερα υπηρέτησε στο ελληνικό στρατιωτικό σώµα που οργάνωσαν οι ‘Aγγλοι και τιµήθηκε µε το βαθµό του ταγµατάρχη για τη δράση του εναντίον των Γάλλων. Το 1818 µυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και άρχισε µε πάθος να προετοιµάζει τον Αγώνα στην Πελοπόννησο. Με την έναρξη της Επανάστασης αναδείχτηκε η στρατιωτική ιδιοφυία του Κολοκοτρώνη. Η παράδοση της Καλαµάτας (23 Μαρτίου 1821), η άλωση της Τριπολιτσάς (23 Σεπτεµβρίου 1821), οι νίκες στο Βαλτέτσι, τα Βέρβενα και τα ∆ολιανά εδραίωσαν το κύρος του ως στρατιωτικού ηγέτη, παράλληλα όµως προκάλεσαν και τις πρώτες αντιδράσεις µερίδας των τοπικών αρχόντων. Η αντίδραση αυτή κορυφώθηκε µε την έλευση του ∆. Υψηλάντη που επεδίωξε να οργανώσει πολιτικά την Επανάσταση, και πήρε τη µορφή ανοικτής ρήξης µεταξύ στρατιωτικών και προκρίτων. Ο Κολοκοτρώνης προσπάθησε να συνδιαλλάξει τις αντιµαχόµενες µερίδες και να αποτρέψει την κατάρρευση της νεαρής Επανάστασης. Στις 26 Ιουλίου 1822 η ιστορική νίκη του στα ∆ερβενάκια οδήγησε στον αποδεκατισµό της στρατιάς του ∆ράµαλη, διέσωσε τον Αγώνα στην Πελοπόννησο και επικύρωσε, για µια ακόµα φορά, τις εξαιρετικές στρατιωτικές ικανότητες του “Γέρου” του Μοριά. Οι επιτυχίες αυτές δεν απέτρεψαν τη συνεχιζόµενη και κλιµακούµενη αντιπαράθεση µεταξύ στρατιωτικών και κυβερνητικών, της οποίας θύµα υπήρξε και ο Κολοκοτρώνης. Στις ένοπλες συγκρούσεις ο γιος του Πάνος και ο ίδιος συνελήφθησαν και κρατήθηκαν στο Ναύπλιο. Ο Κολοκοτρώνης αµνηστεύθηκε από την κυβέρνηση την περίοδο που ο Ιµπραήµ αποβιβάστηκε στην Πελοπόννησο και µαζί µε τον Πετρόµπεη Μαυροµιχάλη προσπάθησε να εµποδίσει την ανακατάληψη της Πελοποννήσου από τους Τούρκους και να εµψυχώσει το δοκιµαζόµενο πληθυσµό. Ως το τέλος της Επανάστασης ο Κολοκοτρώνης συνέχισε να διαδραµατίζει ενεργό ρόλο στα στρατιωτικά και πολιτικά πράγµατα της εποχής. Υποστήριξε θερµά τον Καποδίστρια και δέχτηκε µε ενθουσιασµό την εκλογή του Όθωνα. Η διαφωνία του µε τα µέτρα και την πολιτική της Αντιβασιλείας κατέληξε στη δίωξη και την πολύκροτη δίκη του µε την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας. Καταδικάστηκε σε θάνατο µαζί µε το ∆ηµ. Πλαπούτα παρά τις διαφωνίες των Τερτσέτη και Πολυζωίδη. Με την ενηλικίωση του Όθωνα πήρε χάρη, ονοµάστηκε στρατηγός και έλαβε το αξίωµα του συµβούλου της Επικρατείας. Στα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Κολοκοτρώνης υπαγόρευσε στον Γεώργιο Τερτσέτη τα “Αποµνηµονεύµατά” του που κυκλοφόρησαν το 1851 µε τον τίτλο ”∆ιήγησις συµβάντων της ελληνικής φυλής από τα 1770 έως τα 1836”. Τα “Αποµνηµονεύµατα” του Κολοκοτρώνη αποτέλεσαν και αποτελούν πολύτιµη πηγή για την Ελληνική Επανάσταση.

Το Σάββατο της Α΄ εβδομάδας των Νηστειών, εορτάζουμε το διά των κολλύβων παράδοξο θαύμα του αγίου και ενδόξου μεγαλομάρτυρα Θεοδώρου του Τήρωνος.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ –ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ

 Ἐν Πάτραις τῇ 25ῃ Φεβρουαρίου 2023                        ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 426^Η

Ἀριθμ. Πρωτ.: 106

Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ

ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ

ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΑΤΡΩΝ

========================

Πρόςτό Χριστεπώνυμον Πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν                        Παιδιά μου εὐλογημένα,

            Mέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ, ἐφθάσαμε στήν Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Ἡ περίοδος αὐτή εἶναι χρόνος πνευματικῶν ἀγωνισμάτων, προσευχῆς, νήψεως, νηστείας καί πνευματικῆς καί Μυστηριακῆς ζωῆς, ὣστε ἐν χαρᾷ καί ἀγαλλιάσει, νά φθάσωμε νά προσκυνήσωμε τά σεπτά καί Ἃγια Πάθη τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καί νά Τόν δοξολογήσωμε Ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν.

Ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστή μᾶς προσφέρει θαυμάσιες λατρευτικές εὐκαιρίες, προκειμένου νά ἀτενίσωμε τόν ἐσωτερικό μας κόσμο, νά διαπιστώσωμε τίς ἀνθρώπινες ἀδυναμίες μας, νά δοῦμε τίς πνευματικές μας πληγές, τίς ὁποῖες δημιουργεῖ ἡ πολυδιάστατη ἁμαρτία, ἀλλά καί νά χρησιμοποιήσωμε τά ἀπαραίτητα φάρμακα ὡς καί τά πνευματικά ἐπιθήματα, γιά τήν θεραπεία αὐτῶν τῶν πληγῶν.

Τό κέντρο τῆς ζωῆς μας εἶναι ἡ Θεία Λειτουργία. Σύνοδο οὐρανοῦ καί γῆς ὀνομάζει τήν φρικτή Μυσταγωγία, τήν Θεία Εὐχαριστία, ὁ Ἱερός Χρυσόστομος. Πάνω στήν Ἁγία Τράπεζα, προσφέρεται, θυσιάζεται, μελίζεται  καί διαμερίζεται ὁ Ἀμνός τοῦ Θεοῦ, ὁ μελιζόμενος καί μή διαιρούμενος, ὁ ἐσθιόμενος καί μηδέποτε δαπανώμενος, ἀλλά τούς μετέχοντας ἁγιάζων, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός δηλαδή, καί ἐμεῖς γινόμεθα ὃμαιμοι καί σύσσωμοι Αὐτοῦ.

Καθ’ ὃλην τήν διάρκεια τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία, μᾶς παρέχει τήν δυνατότητα πνευματικοῦ ἀνεφοδιασμοῦ, μᾶς ἐνισχύει καί μᾶς ἐνδυναμώνει στόν ἀγῶνα ἐναντίον τοῦ διαβόλου.

Οἱ ἱερές Ἀκολουθίες εἶναι κατανυκτικές, ἀναγωγικές καί σωτήριες. Ἡ Θεία Λειτουργία τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, ἡ Θεία Λειτουργία τῶν Προηγιασμένων Δώρων, οἱ Κατανυκτικοί Ἑσπερινοί, τό Μέγα Ἀπόδειπνο, οἱ Χαιρετισμοί πρός τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, συγκινοῦν, χαροποιοῦν, μεταμορφώνουν τόν ἂνθρωπο, τόν ὁδηγοῦν στήν νηφάλιο μέθη, ὃπως ἐμπειρικά μιλοῦν οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας.