(Αναφορά του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ στο κήρυγμά του κατά την θ. λειτουργία στον Ι. Ν. Αγίας Σοφίας Πατρών)

…Ὁ Σεβασμιώτατος ἀναλύοντας κάποιους ὃρους ἐνδεικτικά ἀπό τήν Ἐκκλησιαστική γλῶσσα, στάθηκε ἰδιαίτερα στόν ὃρο Θεία Εὐχαριστία καί ἐτόνισε τί σημαίνει γιά τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας, ὁ ὃρος αὐτός. Πρόκειται, εἶπε, γιά αὐτό τοῦτο τό Μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας, γιά τό μέγιστο θαῦμα, γιά τό Μυστήριο τῆς Ζωῆς μέσα ἀπό τό ὁποῖο ζωογονεῖται, ἀφθαρτοποιεῖται καί σώζεται ὁ ἂνθρωπος. Ἡ Θεία Εὐχαριστία εἶναι ὁ Ἲδιος ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὁ ὁποῖος θεραπεύει ἀπό τά δήγματα τοῦ διαβόλου, ἀπό τήν φθορά καί τήν ἀσθένεια καί χαρίζει, ὂχι ἃπλῶς αὐτή τήν ζωή, ἀλλά τήν αἰώνια ζωή.

    Ἂς σταματήσουν κάποιοι, ἐσυνέχισε ὁ Σεβασμιώτατος, νά προκαλοῦν τόν πιστό Ὀρθόδοξο Ἑλληνικό Λαό καί νά ὑβρίζουν οὐσιαστικά τήν πίστη του καί αὐτήν ταύτην τήν οὐσία τῆς ὑποστάσεώς του καί τόν ἲδιο τόν πυρῆνα τῆς Ἐκκλησίας ἐκμεταλλευόμενοι τήν συγκυρία τῆς νόσου τοῦ Κορωνοϊοῦ. Δέν προσφέρουν οὐδεμίαν ὑπηρεσίαν στήν κοινωνία, ἀλλ’ ἀντιθέτως δημιουργοῦν προβλήματα στήν ὃλη προσπάθεια ἀντιμετωπίσεως τῆς καταστάσεως τῆς πανδημίας. Ἒχουν κάθε δικαίωμα νά μή πιστεύουν, ἀλλά δέν ἒχουν τό δικαίωμα νά ἐκφράζωνται ὑποτιμητικά γιά τό Μυστήριο τῶν Μυστηρίων καί γενικῶς γιά τήν ὑπόσταση τῆς Ἐκκλησίας.

      Ἡ  Ἐκκλησία ἒπραξε καί πράττει ὃ,τι εἶναι δυνατόν γιά τήν προστασία τῶν παιδιῶν της καί ὃλων τῶν ἀνθρώπων. Αὐτοθυσιαστικά προσεφέρθη καί προσφέρεται καθ’ ὃλην τήν διάρκεια αὐτῆς τῆς δοκιμασίας.

       Τό θέμα τῆς Θείας Κοινωνίας εἶναι ἀδιαπραγμάτευτο γιά τήν Ἐκκλησία. Οὐδείς δύναται νά πλήξῃ τόν πυρῆνα τῆς Ἐκκλησίας, οὒτε θά ἐπιτρέψωμε ὁ,τιδήποτε καί ἀπό ὃπου καί ὃποιον καί ἂν προέρχεται, νά θίξῃ τήν πίστη μας, τό Μυστήριο τῆς Ζωῆς.

          Ὃμως, τήν ὡραιοτέρα ἀπάντηση ἐτόνισε ὁ Σεβασμιώτατος, τήν δίδει ὁ πιστός Λαός τοῦ Θεοῦ πού κατά ἑκατοντάδες προσέρχεται εἰς πεῖσμα τοῦ μισοκάλου διαβόλου καί τῶν μιαρῶν ὀργάνων του καί κοινωνεῖ, σέ κάθε Θεία Λειτουργία, τῶν Θείων καί Ἀχράντων Μυστηρίων.

          Ἀπό τά νήπια μέχρι τούς ἀνθρώπους μεγάλης ἡλικίας, μετέχουν στό Μυστήριο τῆς Ζωῆς καί οὐδείς ποτέ ἠσθένησε, οὒτε καί θά ἀσθενήσῃ. Αὐτό μαρτυρεῖ ἡ ἐμπειρία αἰώνων στήν Ἐκκλησία, αὐτό βεβαιώνει καί ἡ σύγχρονη πραγματικότητα.

          Ἀέρα δέρουν λοιπόν, οἱ πολέμιοι τῆς Ἐκκλησίας καί «πρός κέντρα λακτίζουν»….

(Ἑξῆντα πέντε χρόνια μετά τήν καταστροφή)

Ἦταν ἡ φρικτή νύκτα τῆς 6-7 Σεπτεμβρίου 1955, ὃταν τά μανιασμένα τουρκικά στίφη, ἐπεδόθησαν σέ καταστροφές Ναῶν, οἰκιῶν, καταστημάτων, Σχολείων, κοιμητηρίων, μαρτύρια καί φόνους Κληρικῶν σέ βιασμούς γυναικῶν καί γενικῶς κακοπάθειες καί διωγμούς Ὀρθοδόξων Ρωμηῶν.

Ἐπειδή πρέπει νά θυμώμαστε τίς ματωμένες σελίδες τῆς ἱστορίας μας, τίς ἀδικίες καί βαρβαρότητες εἰς βάρος τοῦ Ἒθνους μας καί νά γνωρίζουν τά παιδιά μας τούς ποταμούς τῶν αἱμάτων καί τίς θυσίες τῶν Ἑλλήνων, ἐν προκειμένῳ στήν Κωνσταντινούπολη, χαράσσομε αὐτές τίς γραμμές ὡς χρέος τιμῆς καί μνήμης πρός τούς ἀδελφούς μας, πού εἲτε ἒχασαν τή ζωή τους κατ’ ἐκείνη τή νύχτα, εἲτε εἶδαν τίς περιουσίες τους νά καταστρέφωνται, εἲτε τίς Ἐκκλησίες τους νά βεβηλώνονται, εἲτε πῆραν τό δρόμο τῆς ξενητειᾶς καί τῆς προσφυγιᾶς, ὃπως δυστυχῶς συνέβη μέ τούς Ἓλληνες τῶν ἀλησμόνητων Πατρίδων.

Τά γεγονότα πυροδοτήθηκαν ἀπό τήν Κυβέρνηση τῆς Τουρκίας, ἡ ὁποία ἂφησε νά διαρρεύσουν ψεύτικες πληροφορίες, ὃτι οἱ Ἓλληνες ἐβομβάρδισαν στή Θεσσαλονίκη τό σπίτι στό ὁποῖο ἐγεννήθη ὁ Κεμάλ Ἀτατούρκ.

Τόν ἐκρηκτικό μηχανισμό, ἀπό τόν ὁποῖο μόνο τζάμια κατεστράφησαν, εἶχε τοποθετήσει ἐπίτηδες Τοῦρκος κλητῆρας, ὁ ὁποῖος ὁμολόγησε τήν πράξη του μετά τήν σύλληψή του.

Ἡ ἐπίθεση ἐναντίον τῶν Ἑλλήνων τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἦτο προμελετημένη καί καλά προετοιμασμένη.

ΙΒ’ Κυριακή Ματθαίου.Ήχος Γ΄. Εωθινόν Α΄.

Η Απόδοση της εορτής της Αποτομής της Τιμίας Κεφαλής του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου. Οι Άγιοι Αλέξανδρος, Ιωάννης και Παύλος οι Πατριάρχες Κωνσταντινούπολης.

Ευαγγελικό Ανάγνωσμα: Ματθ. ΙΘ’, 16-26

ἰδοὺ εἷς προσελθὼν εἶπεν αὐτῷ· διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ἀγαθὸν ποιήσω ἵνα ἔχω ζωὴν αἰώνιον; ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ· τί με λέγεις ἀγαθόν; οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός. εἰ δὲ θέλεις εἰσελθεῖν εἰς τὴν ζωήν, τήρησον τὰς ἐντολάς. λέγει αὐτῷ· ποίας; ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπε· τὸ οὐ φονεύσεις, οὐ μοιχεύσεις, οὐ κλέψεις, οὐ ψευδομαρτυρήσεις, τίμα τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα, καὶ ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν. λέγει αὐτῷ ὁ νεανίσκος· πάντα ταῦτα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου· τί ἔτι ὑστερῶ; ἔφη αὐτῷ ὁ ῾Ιησοῦς· εἰ θέλεις τέλειος εἶναι, ὕπαγε πώλησόν σου τὰ ὑπάρχοντα καὶ δὸς πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι. ἀκούσας δὲ ὁ νεανίσκος τὸν λόγον ἀπῆλθε λυπούμενος· ἦν γὰρ ἔχων κτήματα πολλά. ῾Ο δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι δυσκόλως πλούσιος εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. πάλιν δὲ λέγω ὑμῖν, εὐκοπώτερόν ἐστι κάμηλον διὰ τρυπήματος ραφίδος διελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν. ἀκούσαντες δὲ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἐξεπλήσσοντο σφόδρα λέγοντες· τίς ἄρα δύναται σωθῆναι; ἐμβλέψας δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· παρὰ ἀνθρώποις τοῦτο ἀδύνατόν ἐστι, παρὰ δὲ Θεῷ πάντα δυνατά ἐστι.

Αποστολικό Ανάγνωσμα: Α΄Προς Κορίνθιους ΙΕ’,  1-11

Γνωρίζω δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, τὸ εὐαγγέλιον ὃ εὐηγγελισάμην ὑμῖν, ὃ καὶ παρελάβετε, ἐν ᾧ καὶ ἑστήκατε,δι᾿ οὗ καὶ σῴζεσθε, τίνι λόγῳ εὐηγγελισάμην ὑμῖν εἰ κατέχετε, ἐκτὸς εἰ μὴ εἰκῆ ἐπιστεύσατε. παρέδωκα γὰρ ὑμῖν ἐν πρώτοις ὃ καὶ παρέλαβον, ὅτι Χριστὸς ἀπέθανεν ὑπὲρ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν κατὰ τὰς γραφάς, καὶ ὅτι ἐτάφη, καὶ ὅτι ἐγήγερται τῇ τρίτη ἡμέρᾳ κατὰ τὰς γραφάς, καὶ ὅτι ὤφθη Κηφᾷ, εἶτα τοῖς δώδεκα· ἔπειτα ὤφθη ἐπάνω πεντακοσίοις ἀδελφοῖς ἐφάπαξ, ἐξ ὧν οἱ πλείους μένουσιν ἕως ἄρτι, τινὲς δὲ καὶ ἐκοιμήθησαν· ἔπειτα ὤφθη ᾿Ιακώβῳ, εἶτα τοῖς ἀποστόλοις πᾶσιν· ἔσχατον δὲ πάντων ὡσπερεὶ τῷ ἐκτρώματι ὤφθη κἀμοί. ἐγὼ γάρ εἰμι ὁ ἐλάχιστος τῶν ἀποστόλων, ὃς οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς καλεῖσθαι ἀπόστολος, διότι ἐδίωξα τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ· χάριτι δὲ Θεοῦ εἰμι ὅ εἰμι· καὶ ἡ χάρις αὐτοῦ ἡ εἰς ἐμὲ οὐ κενὴ ἐγενήθη, ἀλλὰ περισσότερον αὐτῶν πάντων ἐκοπίασα, οὐκ ἐγὼ δέ, ἀλλ᾿ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ἡ σὺν ἐμοί. εἴτε οὖν ἐγὼ εἴτε ἐκεῖνοι, οὕτω κηρύσσομεν καὶ οὕτως ἐπιστεύσατε.

Μετά τό  ἀνοσιούργημα πού  διέπραξε ὁ Πρόεδρος τῆς Τουρκίας μετατρέποντας τήν «Ἁγια Σοφιά» σέ τζαμί,  προχώρησε καί σέ ἂλλη προσβλητική γιά τήν Ὀρθοδοξία καί τήν παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά, ἀπαίσια πράξη, μετατρέποντας καί τήν Μονή τῆς Χώρας, τό περιάκουστο αὐτό μοναστήρι, τήν περίλαμπρη αὐτή Ἐκκλησιά, σέ τζαμί.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ * ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ

ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2020

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 365η

Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ

ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΑΤΡΩΝ

Πρός

τό Χριστεπώνυμον Πλήρωμα

τῆς Ἱερᾶς καί Ἀποστολικῆς Μητροπόλεως Πατρῶν

Παιδιά μου εὐλογημένα,

Σήμερα στή γιορτή τῆς μεγάλης Μάνας, τῆς προστάτιδος τῶν εὐσεβῶν καί φιλοθέων χριστιανῶν, τῆς Παραμυθίας τῶν θλιβομένων, τῆς Ὑπερμάχου Στρατηγοῦ τοῦ Γένους ἡμῶν, τῆς Κυρίας Θεοτόκου, τῆς Παναγίας μας, σκιρτοῦν οἱ καρδιές καί εἰς προσευχήν καί δέησιν τά χείλη κινοῦνται μπροστά στό ἱερό, τό περίπυστο καί θαυματουργό εἰκόνισμά της.

Τά γόνατα λυγίζουν ἐνώπιον τῆς μεγάλης μορφῆς της καί οἱ ὀφθαλμοί εἰς δάκρυα ἀναλύονται καθώς συναντοῦν τά δικά της μάτια, τά γεμάτα στοργή καί ἀγάπη γιά τόν κάθε ἄνθρωπο πού προσβλέπει μέ ἐμπιστοσύνη στή χάρη της.

Τά χέρια ὑψώνονται εἰς ἱκεσίαν καί μέ δέος οἱ καρδιές ἀπευθύνονται πρός Αὐτήν ἐκφράζοντας ἡ κάθε μιά πόνους, πόθους, ἐπιθυμίες βαθειές καί ὅ,τι ἄλλο κρύβεται στόν ἐσωτερικό κόσμο τοῦ κάθε ἀνθρώπου.

Ἄν ἀδελφοί μου ἀγαπητοί καί παιδιά μου εὐλογημένα, ἄν λέγω κάθε ἡμέρα Ἐκείνη συνεπαίρνει τόν λογισμό μας καί τήν καρδιά μας, πόσο μᾶλλον σήμερα πού στήν μνήμη της, «προσπίπτουσιν εὐσεβεῖς σύν ἀρχαγγέλοις ἀγγέλοις καί ἄσματα μέλπουσι».

Ἐλᾶτε λοιπόν, μέ πόθο ψυχῆς νά ἀνέλθωμε στό«μυστικό ὄρος», ὅπως λέγει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, ὁ μέγας αὐτός ὑμνολόγος τῆς Παναγίας μας, ξεπερνώντας τίς βιοτικές μέριμνες, ἐλᾶτε νά εἰσέλθωμε«στόν θεῖο γνόφο»καί ἀφοῦ φθάσωμε«ἐν τῷ φωτί τῷ θείῳ»εἰς ὕψος πνευματικόν νά τήν παρακαλέσωμε δανειζόμενοι λόγους τοῦ τρισμακαρίου καί θειοτάτου αὐτοῦ πατρός καί προσκυνοῦντες τόν Τάφο της, πού κατά τόν ἴδιο πατέρα κατέστη τόπος«τῆς Ἐδέμ ὡραιότερος».