[Αδελφοί μου. Θλίψη ανείπωτη κατέχει τις ψυχές όλων μας -εν ταις ημέραις ταύταις- ΚΑΙ λόγω του φόβου του επελθόντος λοιμού ΚΑΙ επειδή ζούμε εν μέσω Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής χωρίς Ιερές ακολουθίες ΚΑΙ επειδή στερούμεθα την Θεία Λειτουργία και την Θεία Κοινωνία.
Οι περισσότεροι Ορθόδοξοι χριστιανοί μας, μεταφράζουν την λύπη τους αυτή σε επιθετική αγανάκτηση εναντίον των ορκισμένων εχθρών της Εκκλησίας μας, οι οποίοι με την ευκαιρία του συγκεκριμένου ζητήματος επιτίθενται με κακοφωνία και σφοδρότητα εναντίον της Εκκλησίας μας και της Ορθοδόξου Πίστεώς μας.
Νομίζω όμως ότι είναι προτιμότερο την περίοδο αυτή, όλα τα συνειδητά μέλη της Ορθοδόξου Εκκλησίας, να στραφούμε προς στον εαυτό μας. Σε μία ευλογημένη αυτομεμψία, όπως αυτή προτείνεται από το παρακάτω κείμενο του Προφήτου Ησαΐα. Ας το αναγνώσουμε με προσοχή. Ας σκεφθούμε το πόσο ο καθένας μας και όλοι μαζί -με την αμαρτωλή ζωή μας και τις αντι ευαγγελικές απόψεις μας – συμβάλαμε στην απομάκρυνση του Θεού από την ζωή μας. Ας μετανοήσουμε οντολογικά, διότι αυτή είναι η μοναδική οδός “επιστροφής του Θεού στην ζωή μας”. Και όταν έλθει ο καιρός, θα μιλήσουμε για τα άλλα].
(Ησαΐας 1, 10-20)
10 ᾿Ακούσατε λόγον Κυρίου, ἄρχοντες Σοδόμων· προσέχετε νόμον Θεοῦ λαὸς Γομόρρας. 11 τί μοι πλῆθος τῶν θυσιῶν ὑμῶν; λέγει Κύριος· πλήρης εἰμὶ ὁλοκαυτωμάτων κριῶν, καὶ στέαρ ἀρνῶν καὶ αἷμα ταύρων καὶ τράγων οὐ βούλομαι, 12 οὐδὲ ἂν ἔρχησθε ὀφθῆναι μοι. τίς γὰρ ἐξεζήτησε ταῦτα ἐκ τῶν χειρῶν ὑμῶν; πατεῖν τὴν αὐλήν μου 13 οὐ προσθήσεσθαι· ἐὰν φέρητε σεμίδαλιν, μάταιον· θυμίαμα, βδέλυγμά μοί ἐστι· τὰς νουμηνίας ὑμῶν καὶ τὰ σάββατα καὶ ἡμέραν μεγάλην οὐκ ἀνέχομαι· νηστείαν καὶ ἀργίαν 14 καὶ τὰς νουμηνίας ὑμῶν καὶ τὰς ἑορτὰς ὑμῶν μισεῖ ἡ ψυχή μου· ἐγενήθητέ μοι εἰς πλησμονήν, οὐκέτι ἀνήσω τὰς ἁμαρτίας ὑμῶν. 15 ὅταν ἐκτείνητε τὰς χεῖρας ὑμῶν πρός με, ἀποστρέψω τοὺς ὀφθαλμούς μου ἀφ᾿ ὑμῶν, καὶ ἐὰν πληθύνητε τὴν δέησιν, οὐκ εἰσακούσομαι ὑμῶν· αἱ γὰρ χεῖρες ὑμῶν αἵματος πλήρεις. 16 λούσασθε καὶ καθαροὶ γίνεσθε, ἀφέλετε τὰς πονηρίας ἀπὸ τῶν ψυχῶν ὑμῶν ἀπέναντι τῶν ὀφθαλμῶν μου, παύσασθε ἀπὸ τῶν πονηριῶν ὑμῶν, 17 μάθετε καλὸν ποιεῖν, ἐκζητήσατε κρίσιν, ρύσασθε ἀδικούμενον, κρίνατε ὀρφανῷ καὶ δικαιώσατε χήραν· 18 καὶ δεῦτε διαλεχθῶμεν, λέγει Κύριος· καὶ ἐὰν ὦσιν αἱ ἁμαρτίαι ὑμῶν ὡς φοινικοῦν, ὡς χιόνα λευκανῶ, ἐὰν δὲ ὦσιν ὡς κόκκινον, ὡς ἔριον λευκανῶ. 19 καὶ ἐὰν θέλητε καὶ εἰσακούσητέ μου, τὰ ἀγαθὰ τῆς γῆς φάγεσθε· 20 ἐὰν δὲ μὴ θέλητε, μηδὲ εἰσακούσητέ μου, μάχαιρα ὑμᾶς κατέδεται· τὸ γὰρ στόμα Κυρίου ἐλάλησε ταῦτα.