Στις 29 Απριλίου 2016, το πρωί της Μεγάλης Παρασκευής, τελέστηκε η Ακολουθία της ΑΠΟΚΑΘΗΛΩΣΗΣ στον Ιερό Ναό του Τιμίου Προδρόμου. Μετά την ακολουθία των Ωρών, τελέστηκε ο Εσπερινός της Μεγάλης Παρασκευή στον οποίο έλαβε χώρα η Τελετή της Αποκαθήλωσης του Κυρίου από το Σταυρό.
Ο π. Απόστολος είπε στον κατηχητικό λόγο του:
“ Όποιος πιστεύει στο Θεό πιστεύει στο Χριστό, στο Πάθος και στην Ανάστασή του. Και εάν θα ήθελε κανείς να πει δυο λόγια, για να ωφεληθούμε πνευματικά, δεν μπορεί να κάτι τίποτε άλλο παρά να παρουσιάσει την υμνολογία των ημερών αυτών, της ημέρας αυτής, γιατί με ένα σοφότατο λόγο οι ύμνοι της Εκκλησίας μας μυούν και μας εισάγουν στο Μυστήριο που τελείται ενώπιόν μας: στη Σταύρωση του Θεανθρώπου Κυρίου και στην Ταφή Του για να ακολουθήσει η Ανάστασή Του.
Ένα από τα τροπάρια είναι αυτό που ακούσαμε σήμερα:
“Φοβερόν και παράδοξον μυστήριον σήμερον ἐνεργούμενον καθορᾶται. ὁ ἀναφής κρατεῑται.“: Βλέπουμε σήμερα, μπροστά μας να τελείται ένα φοβερό και ένα παράδοξο μυστήριο. Μυστήριο σημαίνει εκείνο το οποίο δεν καταννοεί η λογική μας. Είναι κάτι που υπερβαίνει τη λογική μας. Ποιο είναι αυτό το μυστήριο; “Ο αναφής κρατείται”. Αναφής, είναι ο Θεός. Τι είναι αναφής; Αυτός που δεν μπορεί κανείς να τον αγγίξει, γιατί είναι ο Άπειρος, ο απολύτως Άυλος Θεός. Αυτός λοιπόν, ο απολύτως Άυλος, Θεός άπτεται δια των χειρών των ανθρώπων. Λέμε πολλές φορές αδερφοί μου, ότι υπάρχουν ουράνια σώματα, οι Άγιοι Άγγελοι που είναι Ασώματοι. Όμως απολύτως Ασώματος είναι μόνο ο Θεός, για αυτό και είναι Αναφής. Δεν μπορεί κανείς με την αφή του να τον πλησιάσει και να τον καταλάβει, να τον κατανοήσει.
“Δεσμεῖται ὁ λύων τόν Ἀδάμ τῆς κατάρας.” : Δένεται και δεσμείται εκείνος που ήρθε να λύσει την κατάρα του Αδάμ. Ας σκεφτούμε την εικόνα: Ο Χριστός έρχεται για να λύσει την κατάρα της ανθρωπότητας κι ο άνθρωπος τον δεσμεί, τον δένει, στα χέρια και στα πόδια για να τον οδηγήσει στο Μαρτύριο.
” ὁ ἐτάζων καρδίας καί νεφρούς ἀδίκως ἐτάζεται.…”: Αυτός ο οποίος μπορεί και εξετάζει την καρδιά και τους νεφρούς των ανθρώπων, δηλαδή η καρδιά είναι το κέντρο της υπάρξεως του ανθρώπου και οι νεφροί, στη γλώσσα της εκκλησίας μας, είναι η έδρα του επιθυμητικού, γνωρίζει δηλαδή τις επιθυμίες και τα βάθη του κάθε ανθρώπου. Αυτός λοιπόν, έρχεται τώρα και ετάζεται αδίκως, δηλαδή εξετάζεται και δικάζεται από αδίκους. Είναι εκείνοι οι οποίοι άρχισαν να τον ρωτούν και να απαιτούν να απαντήσει ως κακούργος, που δικάζεται σε δικαστήριο.
“… Πιλάτῳ παρίσταται, ᾦ τρόμῳ παρίστανται οὐρανῶν αἱ δυνάμεις.” : Στέκεται ενώπιον του Πιλάτου Εκείνος ενώπιον του Οποίου στέκονται με τρόμο όλες οι ουράνιες δυνάμεις. Και εδώ σκεφτείτε την εικόνα. Ο Χριστός στέκεται στο κέντρο της αιωνιότητας και δίπλα του παρίστανται όλες οι ουράνιες δυνάμεις, όλες οι τάξεις των Αγίων Αγγέλων. Και στέκονται με φόβο και τρόμο κατακαλύπτοντας τα πρόσωπα εαυτών, μη θέλοντας να αντικρίσουν το Κράτος του και την Μεγαλοπρέπειά του. Αυτός λοιπόν, ο ούτος υπάρχων, ο κατ΄αυτόν τρόπον υπάρχων, παρίσταται ενώπιον του Πόντιου Πιλάτου για να δικαστεί.
“ραπίζεται χειρί τοῡ πλάσματος ὁ Πλάστης.“: χτυπάται και ραπίζεται με το χέρι εκείνου που έπλασε, του ανθρώπου δηλαδή Αυτός που είναι ο Δημιουργός του ανθρώπου.
“ξύλῳ κατακρίνεται ὁ κρίνων ζώντας καί νεκρούς.”: Κατακρίνεται να καρφωθεί επάνω στο ξύλο Εκείνος που είναι ο πραγματικά αληθινός κριτής των ζώντων και των νεκρών.
“τάφῳ κατακλείεται ὁ καθαιρέτης τοῡ ἅδου.“: Κλείνεται μέσα στον τάφο Αυτός που διαλύει, καταργεί τον άδη εντός του οποίου βρίσκονται φυλακισμένες οι ψυχές.
” Ὁ πάντα φέρων συμπαθώς καί πάντας σώσας τῆς ἀρᾶς, ἀνεξίκακε Κύριε, δόξα σοι.“ : Εσύ λέγει, Χριστέ μου, που πάντα τα υποφέρεις αυτά σώσε μας από την κατάρα.
Ας παρακαλέσουμε όλοι το Θεάνθρωπο Κύριο, να μας αξιώσει, να ζήσουμε βαθιά την Ανάστασή του και να είμαστε σίγουροι ότι μέσα στην ψυχή μας θα συμβεί αυτό το μεγάλο θαύμα, να ζήσουμε την ανεκλάλητη χαρά της Αναστάσεως την οποία ουδείς δύναται να άρει αφ΄ ημών.