Στο σημερινό “Κήρυγμα της Τετάρτης” ο π. Απόστολος ανέλυσε εις βάθος το δεύτερο τμήμα του πρώτου Μακαρισμού, ήτοι το: “ότι αυτών έστιν η Βασιλεία των Ουρανών”.
Συνοπτικά – επιγραμματικά ο ομιλητής ανέφερε:
Το “εστί”, σημαίνει ότι από εδώ και τώρα οι αληθινά ταπεινοί ζουν την Βασιλείαν των Ουρανών. Και εις το βάθος της καρδίας των και εις όλες τις εκφάνσεις της επίγειας ζωής των.
Η έκφραση “Βασιλεία των ουρανών” χρησιμοποιείται κυρίως από τον Ευαγγελιστή Ματθαίο. Οι λοιποί Ευαγγελισταί χρησιμοποιούν κυρίως την έκφραση “Βασιλεία του Θεού”. Τούτο διότι ο Ματθαίος που γράφει εβραϊστί, απευθυνόμενος κυρίως εις Εβραίους, αποφεύγει τη χρησιμοποίηση του Ονόματος “Θεός”, αφού τούτο απαγόρευε ο Νόμος της Παλαιάς Διαθήκης. Και τα δύο όμως σημαίνουν το αυτό, ταυτίζονται.
Η Βασιλεία του Θεού είναι παρούσα πραγματικότητα που άρχισε με την έλευση του Χριστού μας στην γη. Ταυτοχρόνως είναι και μέλλουσα και προσδοκωμένη, ταυτιζομένη προς την αιώνιο και άφθαρτο μακαρία μεταθανάτιο ζωή των αληθινών τέκνων του Θεού.
Εις την Βασιλείαν του Θεού εισέρχονται οι αληθινά, ουσιαστικά και υγιώς Ταπεινοί. Εις τας ψυχάς αυτών επικρατεί πλήρως το άγιο Θέλημα του Θεού και τοιουτοτρόπως βιώνουν οντολογικώς και όχι ηθικώς και εδώ την Βασιλεία του Θεού εν τη καρδία αυτών, ως ένα μυστήριο ενοποιήσεως του “επιγείου και του επουρανίου”.
Τι είναι η Βασιλεία των ουρανών: Είναι ο “χώρος” στον οποίον επικρατεί το Θέλημα του Θεού. Στον “μικρόκοσμο” της ψυχής αλλά και στον “μακρόκοσμο” της κοινωνίας. Η Ψυχή και η κοινωνία στις οποίες πραγματοποιείται πάντοτε το θέλημα του Θεού, ως ο μοναδικός απόλυτος νόμος της ζωής και ως πηγή αληθινής ευτυχίας μεταποιούνται σε Βασιλεία του Θεού.
Από άλλη οπτική, η Βασιλεία του Θεού είναι αυτός ο Χριστός παρατεινόμενος εις τους αιώνας.(ήγγικεν η βασιλεία των ουρανών).
Η Βασιλεία του Θεού είναι η Αγία Του Ορθόδοξος Εκκλησία ως στρατευομένη (επι της γής), η οποία συνεχώς γίνεται “ευλογημένη Βασιλεία του” και ως θριαμβεύουσα (εν τω ουρανών), που εκτείνεται στην μακαρία αιωνιότητα. Στην στρατευμένη Εκκλησία ανήκουν οι βεβαπτισμένοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, που ζουν στο επίγειο τμήμα της Εκκλησίας- Βασιλείας, και πολεμούν ως καλοί στρατιώτες για την κατάληψη του επουρανίου τμήματος της ουρανίου Βασιλείας. Σε αυτό το τμήμα ζουν τώρα οι άγγελοι και οι άγιοι ως θριαμβευτές στον ουρανό. Τοιουτοτρόπως Εκκλησία του Θεού και Βασιλεία του Θεού ταυτίζονται.
Η βασιλεία του Θεού είναι η κοινωνία με τον Χριςτό. Δεν ειναι τόπος και χρόνος, αλλά τρόπος και αιωνιότητα. Δεν είναι βρώσις και πόςις, αλλά άςκηςις και δικαιοσύνη σύν αγιασμώ. Εις αυτήν αγάλλονται οι κατατρυφόντες τω Κυρίω.
Εις την Βασιλεία του Θεού δεν υπάρχει θάνατος, ούτε πένθος, ούτε κραυγή, ούτε πόνος έτι, ότι τα πρώτα απήλθον. “Και νυξ ουκ έσται εκεί και χρείαν ουκ έχουσιν λίχνου και φωτός ηλίου, ότι Κύριος ο Θεός φωτίζει αυτούς και βασιλεύσουσιν εις αιώνα αιώνος”. (Αποκαλ. γ, κα κβ). Φως και ζωή και δόξα και χαρά και ειρήνη και αγάπη.
Η Βασιλεία του Θεού βιώνεται εδώ ατελώς, προσωρινώς. Εκεί θα βιωθεί τέλεια και αιώνια. Η ευτυχία των μετεχόντων εις αυτήν την μακαριότητα θα είναι ανεξάντλητος, αυξανομένη (από δόξης εις δόξαν) ατελευτήτως.
Οι απορρίπτοντες την Βαςιλεία του Θεού προς χάριν της ηδονής της αμαρτίας, αυτοτιμωρούνται και στην παρούσα ζωή αφού εις το βάθος του “είναι”, του κάθε ανθρώπου, η συνείδησις βοά και ελέγχει αυτόν περί της αμαρτίας, αλλά και πικραίνει αυτόν εν τη αμαρτωλή ηδονή. Αυτοτιμωρούνται όμως και εις την αιωνιότητα, αποκλείοντες εαυτούς της κοινωνίας μετά του Θεού, που συνιστά την λύτρωση και σωτηρία…
