ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ
Την Κυριακή 11 Οκτωβρίου άρχισαν, με την ακολουθία του Αγιασμού, τα Κατηχητικά Σχολεία της Ενορίας μας. Στην πρώτη αυτή συνάντηση ο υπεύθυνος του Κατηχητικού έργου, π. Απόστολος Δημητρόπουλος, ομιλών προς τα παιδιά ανέφερε τα παρακάτω: “Σήμερα παιδιά που γίνεται η έναρξη των Κατηχητικών Σχολείων της Ενορίας μας επιθυμώ να σας πω ότι τα Κατηχητικά μαθήματα είναι πολύ σημαντικά για την ζωή σας. Εδώ θα μάθετε για την Ορθόδοξη πίστη μας, ώστε να ζείτε ως συνειδητοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί που γνωρίζουν τι πιστεύουν και πως θα κάνουν ζωή την πίστη τους. Εδώ στο Κατηχητικό Σχολείο θα συνδεθείτε με την Εκκλησία και την Ενορία μας, με έναν ουσιαστικό και άρικτο δεσμό, ώστε να ζήσουμε όλοι μαζί ως μία οικογένεια. Η οικογένεια αυτή έχει Πατέρα της τον Θεό μας, Μητέρα της, την Ορθόδοξη Εκκλησία μας, κέντρο της τον Ιερό Ναό μας, προστάτη της το Τίμιο Πρόδρομο. Όλες οι εορτές της Εκκλησίας μας θα είναι τα πανηγύρια μας, στα οποία θα απολαμβάνουμε όλοι μαζι την εν Χριςτώ ζωή. Παραλλήλως στο Κατηχητικό θα διδαχθείτε το Ευαγγέλιο του Χριστού μας, όπως βιώθηκε και εξηγήθηκε απο τους Αγίους Πατέρες μας, ώστε η Εκκλησιαστική και Ενοριακή ζωή που περιγράψαμε παραπάνω να έχει ως βάση όχι κάποιες ανθρώπινες απόψεις, αλλά την λυτρωτική διδασκαλία του Χριστού μας. Σας παρακαλώ λοιπόν να έρχεστε ανελλιπώς στα Κατηχητικά μαθήματα, να παρακολουθείτε με προσοχή αυτά που θα σας λένε οι Κατηχήτριες και οι Κατηχητές σας και να συμμετέχετε με ερωτήσεις και απαντήσεις στο μάθημα, ώστε φεύγοντας κάθε φορά από το Κατηχητικό να έχετε ωφεληθεί πραγματικά.”
ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΕΝΗΛΙΚΩΝ
Την Τετάρτη 14 Οκτωβρίου το απόγευμα άρχισε το Κήρυγμα για τους μεγάλους. Το κήρυγμα της Τετάρτης (όπως και τα Κατηχητικά Σχολεία) ξεκίνησε στην Ενορία μας το έτος 1979, από τον Ιεροκήρυκα της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, πανοσιολογιότατο Αρχιμανδρίτη πατέρα Κύριλλο Κωστόπουλο και συνεχίζεται ανελλιπώς μέχρι σήμερα. Γίνεται στο Σπυροπούλειο Πνευματικό Κέντρο της Ενορίας μας και ώρα 5,30 έως 6,30. Απευθύνεται σε όλους τους ενήλικες Ενορίτες μας. Στην ωριαία αυτή ομιλία, αναλύονται θέματα της Πίστεώς μας και της Εκκλησιαστικής πνευματικής ζωής, με βάση την Αγιογραφική και Πατερική διδασκαλία. Στο πρώτο για την φετινή χρονιά κήρυγμα, ο ομιλητής π. Απόστολος Δημητρόπουλος παρουσίασε και ανέλυσε τα χαρακτηριστικά του Ορθοδόξου Χριστιανού. Συνοπτικά αυτά είναι:
1.Η απόλυτη αποδοχή της Δογματικής Διδασκαλίας της Εκκλησίας μας, όπως ακριβώς αυτή υπάρχει στην Αγία Γραφή και την Ιερά Παράδοση. Κάθε αλλοίωση της δογματικής διδασκαλίας συνιστά έκπτωση απο την Αλήθεια και απώλεια της σωτηρίας μας. Τονίστηκε από τον ομιλητή ότι τα Δόγματα της Εκκλησίας μας βιωμένα παράγουν Εκκλησιαστικό βίο. Ο δε καθαρός Εκκλησιαστικός βίος έχει άμεση σχέση και αναφορά στα Ορθόδοξα Δόγματα και στην “κατανόηση” αυτών ως όρων σωτηρίας. Για αυτόν ακριβώς τον λόγον οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας, αγωνίσθηκαν σκληρά και υπήρξαν αυστηρότατοι στο να μην αλλοιωθεί ουδ’ επ’ ελάχιστον η δογματική Αλήθεια της Εκκλησίας μας. Σήμερα όταν βλέπουμε χριστιανούς, θεολόγους ή όχι, κληρικούς ή λαϊκούς να υποτιμούν την αξία των δογμάτων, αμέσως να καταλαβαίνουμε ότι έχουν ανήθικο βίο και να απομακρυνόμαστε από αυτούς. Και τανάπαλιν. Όταν βλέπουμε ανθρώπους να ορθοδοξούν λεκτικά αλλά ο βίος τους να είναι αήθης, να γνωρίζουμε ότι είναι θέμα χρόνου να αποδεχθούν και την πιο καθαρώς αιρετική διδασκαλία ως σωστή.
2. Η άσκηση των Αγίων και Ευαγγελικών αρετών είναι στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας, ταυτόσημη με την απόκτηση των χαρισμάτων του Παναγίου Πνεύματος. Γι’ αυτό η Εκκλησιαστική ζωή είναι αιματηρός αγώνας εναντίον των παθών και αμαρτιών μας, αλλά αγώνας με Εκκλησιαστικά μέσα που μεταδίδουν την Χάρι του Θεού και έτσι καθίσταται δυνατή η κάθαρση από την αμαρτία και ο αγιαςμός του ανθρώπου. Νηστεία συνδεδεμένη με προσευχή. Άσκηση ορθοστασίας, αγρυπνίες και γονυκλυσίες, αλλά όλα αυτά, συνδεδεμένα με την συμμετοχή μας στις κεκανονισμένες ιερές ακολουθίες της Εκκληςίας μας διότι μόνον εκεί όλα αυτά υπάρχουν ως ψυχοςωματική ικεςία προς τον μόνον Λυτρωτή του ανθρώπου, τον Θέανθρωπο Κύριο. Αντίσταση στην παραχρηστική λειτουργία των αισθήσεων και στην κακή αλλοίωση της ζωής μας από το κοσμικό φρόνημα αλλά όχι ως κακοποίηση των δυνάμεων της ψυχής ή εγωϊςτικη απομόνωςη. Πάντα σε συνδυασμό με την τροφοδοσία της ψυχής και της συνειδήσεώς μας με την κατάνυξη και το πατερικό φρόνημα που εκπέμπεται από τις αγιογραφίες, από τα κείμενα και τους βίους ων Αγίων μας, από τον Ορθόδοξο Ιερό Ναό και τα τελούμενα εν αυτών, από την λειτουργική ποίηση και μουσική, από τις πνευματικές ευωδίες της λατρείας μας που στοχεύουν στην εν Χριςτώ σωτηρία μας. Δεν είναι δυνατόν να γίνουμε ηθικοί, αγνοί, δίκαιοι, ταπεινοί, βαθειά πιστοί και άνθρωποι αληθινής αγάπης, αν δεν συμβεί η κράσις του προσωπικού αγώνα μας με την χάρη του Παναγίου Πνεύματος. Στην καθαρά ανθρώπινη προσπάθεια θα απωθηθούν τα πάθη στα βαθύτερα του είναι μας, χωρίς να μεταποιηθούν. Έτσι θα δημιουργηθεί ο “δίψυχος” άνθρωπος που θα ζει στον φρικτό φαρισαϊσμό, ή στους αρρωστημένος “παραδείσους” των αιρέσεων και των παραθρησκευτικών εμπειριών.
3. Τέλος ο π. Απόστολος επεσήμανε ότι η συμμετοχή στα Ιερά Μυστήρια της Εκκλησίας μας και στις ιερές ακολουθίες, Καθαίρουν και Αγιάζουν το πιστό μέλος της Εκκλησίας και το οδηγούν στην κατά “Χάριν Θέωση”. Έτσι η Εκκλησιαστική ζωή δεν οδηγεί σε ηθική καλυτέρευση, αλλά σε οντολογική εν Χριστώ αλλοίωση και μεταμόρφωση του ανθρώπου. Για αυτό εκείνοι που λέγουν ότι είναι χριστιανοί με τον δικό τους τρόπο, ζουν αποκομμένοι από τα Ιερά Μυστήρια και την Εκκλησιαστική λειτουργική ζωή γενικότερα, ματαιοπονούν. Δεν πρόκειται να φθάσουν στη λύτρωση και στη σωτηρία. Αυτολύτρωση και αυτοσωτηρία δεν υπάρχει. Τα Ανατολικού τύπου θρησκεύματα που κηρύσσουν κάτι τέτοιο, οδηγούν τους οπαδούς τους στην ολοκληρωτική καταστροφή των ιδίων και της Κοινωνίας γενικότερα.
Ο ομιλητής κατέληξε:
“Η πιστότητα στο Δόγμα, ο αγώνας εναντίον της αμαρτίας, η άσκηση στις άγιες και ευαγγελικές αρετές με τη Χάρη και Βοήθεια του Παναγίου Πνεύματος και η συμμετοχή στα Άγια Μυστήρια της Εκκλησίας μας, “παράγουν” τον αληθινό Ορθόδοξο Χριστιανό, το πραγματικό μέλος της Μίας, Αγίας Καθολικής και Αποστολικής, δηλονότι της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας.”
